Jain Panchang Paddhti

SR No.: 034523
Original Sutra Author: N/A
Author: Darshanvijay
Publisher: Charitrasmarak Granthmala
Publication Year: 1937
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 29 MB

Page 28

: ૨૩ : भये पूर्वा तिथिः कार्या, वृद्धा कार्या तथोत्तरा॥ "तये पूर्वातिथिः कार्यानो अर्थ पर्वतिथेः क्षये શ્રી વીરાનનિર્વાન, વર્ષ તોrmત્તિ ૨ | પૂર્વતિશેઃ ક્ષય: સાર્થક કરાય તે જો વાળ તોરા નો રૂપરેશવિર go ૨૬ શ્રદ્ધવધિ .... અર્થ પતિઃ વૃદ્ધી કરાતિઃ વૃદ્ધિઃ રક્ષા કરો
ભિન્ન ભિન્ન લેખકે આ શ્લેકના પૂર્વાર્ધને નીચે મુજબ 1 પડે.” “પણ ઉત્તરાર્ધને તે રીતે અર્થ કરતા નથી.” અર્થ કરે છે
રજા પદ વિધિસૂચક છે એટલે આઝાસૂચક છે, એ વાતમાં વી. તંત્રી- પર્વતિથિનો ક્ષય હોય ત્યારે પૂર્વની | મતભેદ છે જ નહિં પરંતુ હાનિ વૃદ્ધિ અને માટે પદ જ તિથિને ક્ષય કરે અને પર્વતિથિની વૃદ્ધિ હોય ત્યારે | વાપરેલું છે, તે એ બંને એક જ પદ્ધતિએ અર્થ કેમ ઉત્તરા તિથિની વૃદ્ધિ કરવી.” આ અર્થ તે અર્થ કર] કરાતું નથી ?...પ્રાપને વાસ્તવિક ભાવ એ જ છે કેનારને ૫ લવે તેમ નથી. એનો સાચો ભાવાર્થ એટલે જ પર્વતિથિના ક્ષયે પૂર્વતિથિએ તે પર્વની આરાધના કરવી છે કે-જ્યારે પર્વતિથિને ક્ષય હોય ત્યારે તેના પર્વની | અને પર્વતિથિની વૃદ્ધિએ-તે જ તિથિની ઉત્તર તિથિએ આરાધના પૂર્વના સૂર્યોદયને સ્પર્શેલી તિથિએ કરવી અને તેના પર્વની આરાધના કરવી. ” જ્યારે પર્વતિથિની વૃદ્ધિ હોય ત્યારે તેના પર્વની આરાધના |
(વી. પુત્ર ૧૫, અં૦ ૧૪, પૃ. ૨૩૯) પહેલાં સૂર્યોદયવાળી ફગુ તિથિને છોડીને બીજા સૂર્યોદય
- તરવરંગિણીના અનુવાદક-તિથિ પડી હોય તે પૂર્વની જ વાળી ઉત્તરા તિથિએ કરવી. (વીરશાસન વર્ષ ૧૫, અંક | તિથિ ગ્રહણ કરવી. ૧૪, પૃ. ૧૪૯–૧૪૭ ).
(વીર પુત્ર ૧૫, સં. ૨૦, પૃ. ૩૨૧) ક્ષયમાં પૂર્વ તિથિ લેવી અને વૃદ્ધિમાં ઉત્તર તિથિ લેવી.
હા શબ્દ તો તિથિનું વિશેષણ છે. અને તે “ક્ષયમાં ( વી. પુ. ૧૫, અંક ૪, પૃ. ૫૦ )
પૂર્વતિથિએ અને વૃદ્ધિમાં ઉત્તર તિથિએ તિથિનું આરાઆગળ તંત્રીજી એક સ્થાને નાથ શબ્દથી મુંઝાઈને | ધન કરવાનું જણાવે છે............. પૂર વૃક્ષો. આ પ્રશ્ન કરે છે કે –
બે વાકયમાં પડેલે જ શબ્દ પણ તે તે દિવસે ફક્ત તે તે –વૃદ્ધિમાં ઉત્તરા એમ જણાવ્યું પણ પૂર્વની વૃદ્ધિ | તિથિની આરાધના સૂચવવા માટે જ વપરાય છે. કેમ જણાવી નહિં? ( વી. પુ. ૧૫, સં. ૬-૭, પૃ. ૧૧૯ )
(વીર પુ. ૧૫, ૦ ૩૧, પૃ૦ ૪૭૮) મુનિવર જનકવિજયજી મ.-પર્વતિથિને ક્ષય છતે પૂર્વ આ લેખકે એ કરેલ કલેકના અર્થમાં કયાંક શબ્દને, તિથિએ પર્વારાધન કરવું (વી. પુ. ૧૫, અં. ૯, પૃ. ૧૬૪)] કયાંક વ્યાખ્યાને અને કયાંક અર્થવિકાસનો ફરક છે. દરેક પર્વતિથિના ક્ષયે પૂર્વ તિથિએ તેના પર્વની આરાધના
લેખકે શબ્દાર્થ ન લખતાં ભાવાર્થ લખ્યો છે. આનું કારણ કરવી. ( વી. પુ. ૧૫, સં. ૧૪, ૫, ૨૩૯ )
શ્લોકમાં વપરાએલ ફાર્યા પદ છે. | મુનિવર નિપુણવિજયજી મ.–ક્ષયમાં પહેલાંની તિથિ કરવી |
પ્રશ્ન-અહીં વાર્તાને સ્થાને ગ્રા, રાણા કે શુમા એટલે પર્વતિથિને ક્ષય આવે ત્યારે પૂર્વ તથિને કરવો અને
| ઇત્યાદિ પ્રયોગ દાખલ કર્યો હેત તે ઠીક થાત. વૃદ્ધિ આવે ત્યારે બીજીને પર્વતિથિ કરવી. ( વી. પુ. ૧૫.] | ઉત્તર-મહાનુભાવ, આ શ્લોકના વિધાતા પૂર્વધર છે. . ૬-૭ પૃ. ૧૧૭)
તેઓશ્રીએ આ પ્રદેષમાં જ શબ્દથી તિથિની સર્વતે- ઉમાસ્વાતિછના પ્રવેષથી પૂર્વ તિથિને ક્ષય કરાય અને
મુખી વ્યવસ્થા કરી છે, અને વર્તન થાજા એ
વિવક્ષાને બરાબર વિચાર્યા પછી તમને લાગશે કે અહીં વૃદ્ધિએ પર્વ તિથિ વધારાય નહિ પણ અપર્વ તિથિ
વિગેરે પાઠ નકામા છે. વધારાય. ( વી. પુ. ૧૫, સં. ૧૪, પૃ. ૨૩૯ )
વળી ઉપરના લેખકો પૈકીના ઘણાએ ભિન્ન ભિન્ન વલણ ન્યા. ન્યા. ન્યા. વિ. મહારાજ-પર્વ તિથિને ક્ષય હેય
| પકડી તિથિને બદલે અનુષ્ઠાન ઉપર ભાર મૂકે છે તથા ત્યારે તેનું ધર્મકૃત્ય આગલી તિથિએ કરવું. અને પર્વ,
તે અર્થને સાધવા માટે જ તિથિ સાથે સાતમી વિભક્તિનો તિથિ બે હોય ત્યારે તેનું ધમ કૃત્ય પહેલીએ નહિં પણ
પ્રયોગ કર્યો છે, પરંતુ આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે-૫બીજીએ કરવું. ( વી. પુ. ૧૫, અં. ૪, પૃ. ૬૧ )
શ્રી વાચકજી મહારાજાએ અનુકાનને હટાવવાને માટે નહીં - પૂ. શ્રી કલ્યાણવિજયજી મ.-ઉક્ત વાક્ય છે કે તિથિના | કિન્ત પર્વતિથિની હાનિ અને વૃદ્ધિને હટાવવા માટે જ આ ક્ષયવૃદ્ધિનું નિર્ધામક નથી, પણ પર્વ તિથિના ક્ષયવૃદ્ધિ સત્ર બનાવ્યું છે. યદિ તેઓશ્રીને અનુષ્ઠાનની પરાકૃત્તિ ઈષ્ટ પ્રસંગે તેનું કૃત્ય કયાં કરવું એની વ્યવસ્થા આપનારું છે. | હતા તે તેઓશ્રી ક્ષણે પૂર્વતિથી ક્રિયા આ પ્રમાણે ( વી. પુ. ૧૫, સં. ૧૨, પૃ. ૨૦૫ ).
વ્યવસ્થા કરત. પરંતુ તેમ કરવાથી પરિણામે ૫ર્વના અનુતેને અર્થ “ પર્વતિથિના ક્ષયમાં તેનું કૃત્ય તેની કાનને લેપ જ થવાનો સંભવ છે, માટે તેઓશ્રીએ અનુષ્ઠાનને પૂર્વની તિથિમાં કરવું અને વૃદ્ધિમાં ઉત્તર તિથિમાં ” એટલો જ | અનુલક્ષીને કે આજ્ઞા આપી નથી કિન્તુ તિથિને અનુલક્ષીનેથાય છે. ( પૃ૦ ૨૦૫, ૨૦૬ )
જ ક્ષણે પૂર્વી તિથિ: રાઈ એમ તિથિ પરાવર્તનની જે તિથિનો ક્ષય થાય તે તિથિનું કાર્ય તેની પૂર્વની | આજ્ઞા આપી છે. આ રીતે વધ-ઘટ હટાવવાથી પતિથિ તિથિમાં કરી લેવું, અને જ્યારે એક જ તિથિ વધીને બેઅને તેનું અનુષ્ઠાન કાયમ રહે છે.
ખરતરગર છમાં પણ પર્વના દિવસે જ પૌષધ કર, (તા. ૩૦-૭-૧૯૩૩ જૈન ) | આવી સાંપ્રદાયિક પરંપરાને અનુસરવા માટે આઠમના ક્ષયે મુનિવર કાતિવિ-ક્ષયવૃદ્ધિ વખતે પર્વતિથિની | સાતમને ક્ષય કરી, આઠમને પર્વરૂપે કાયમ રાખી, તે આરાધના માટેનો દિવસ નક્કી કરવાને માટે જ તે પ્રાષ) અપર્વ સાતમે નહીં જિતુ આરેપિત ઉદયવાળી આઠમે જ
[પષધાદિ અભીષ્ટ મનાય છે. જરૂરી છે. (પૃ. ૨૩૮ )
તિથિ | ત્રાહીં
પરના લેખો
થાય ત્યારે બીજી વૃદ્ધિ તિય"ી . ૧૨-૭-૧૯
ના સાતમને ક્ષય કરી, અને પદયવાળી આ જ