Jain Panchang Paddhti

SR No.: 034523
Original Sutra Author: N/A
Author: Darshanvijay
Publisher: Charitrasmarak Granthmala
Publication Year: 1937
Total Pages: 88
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 29 MB

Page 12

કાર્ય માટે નિધિ
અહેરાત્રમાં
મત નિ|િ તિથિને એ
ચ૦૧૦૮
ઉપરની ગણતરી પ્રમાણે ઉદયતિથિ વધુમાં વધુ આશરે એ રીતે બાસઠમી તિથિ ઊગતા સૂર્ય સાથે ન જોડાવાથી ૫૯ ઘડી પ્રમાણ (લેક. સ. ૨૮, શ્લ૦૭૭૧ થી ૭૮૨)] પડેલી કહેવાય છે. જે લોકમાં શુભકાર્ય માટે નિષિદ્ધ મનાય છે. અને ઓછામાં ઓછી ૫૮ કે પ૯ પળ પ્રમાણું છે, જે | જ્યારે એક અહોરાત્રમાં બે તિથિ ભગવાઈ જાય ત્યારે આખા દિવસની તિથિ મનાય છે. એટલે ઔદયિક તિથિ- તિથિને ક્ષય થાય છે; કેમકે છેલ્લે ભાગ (એકસઠમી તિથિ) વાળે અહોરાત્ર જ જિનાગમસમ્મત તિથિ છે. | સૂમ (૫૮ પળ પ્રમાણુ) હોય છે.
જિનાગમમાં ઓછામાં ઓછી ૫૯ પળવાળી ઉદયતિથિને હાલમાં ચાંદ્રમાસ બે રીતે મનાય છે. પ્રમાણ માની છે. તિથિનું પ્રમાણ નિયત રૂપવાળું હોવાથી| પૂર્ણિમાનવદિ ૧ થી શરૂ થઈ શુદિ ૧૫ દિને આ ૫૯ પળ બતાવવામાં આવી છે. વાસ્તવિક રીતે તે સમય | સમાપ્ત થાય છે જે મારવાડ, પૂર્વદેશ, પંજાબમાં ચાલે છે. માત્ર પણ ઉદય પ્રમાણભૂત હોવો જોઇએ, કેમકે આરંભના | આ મહિના આગમેત છે. સમયથી જ આવલિકા વિગેરેનો પણ આરંભ મનાય છે. અમાસાન્ત-જે પૂર્ણિમાન્ત મહિનાના પંદર દિવસ ગયા
લૌકિક પંચાંગ પ્રવર્યા પછી ૫૮ પળની મર્યાદા રહીપછી શુદિ ૧ થી વદિ ૦)) સુધી ગણાય છે. આ મહિનાને નથી. તેર બેસણુના નિર્ણયમાં ૩૬ પળવાળી ઉદય તિથિને વ્યવહાર ગુજરાત તથા મુંબઈઈલાકા વિગેરેમાં ચાલે છે. પ્રમાણુ માની છે. આ સમય સવારના પચ્ચકખાણની અપેક્ષાએ એકંદરે એયુગ (પાંચ વર્ષ)માં લત્તર યાને પૂર્ણિમાના નક્કી કર્યો છે.
મહિનાઓની અપેક્ષાએ નીચે મુજબમાં ક્ષયતિથિઓ આવે છે. દિગમ્બર સમાજમાં ગોકામાદિલના સમયથી છ
( ૦ ૮૧૦ થી ૮૧૭) પચકખાણ આવશ્યક રદ થવાથી જિનેન્દ્ર પૂજાને સમયને | વર્ષ-1 આ૦૦૨ માવ૦૪ મ૦૧૦૬ પ્રધાન માની ઉદયતિથિની ઘડીએ નક્કી કરી છે. તેમાં ઓછામાં
જે વ૦૧૦ શ્રાવ૦૧૨ ઓછી ૬ ઘડીવાળી ઉદયતિથિ પ્રમાણુ મનાય છે. (જૈન. | વર્ષ–૨ આવું ૧૪ માશૂ૦૧ મકશુ૦૩ વ૦ ૩૫, અંક ૧૨).
એ શુ૦૫ જે શુ૦૭ શ્રાશુ ૯ એટલે દિગમ્બરના મતે ૬ ઘડીવાળી ઉદય તિથિવાળો | વર્ગ-૩ આશુ૦૧૧ માશુ.૧૩ પિશુ.૧૫ અહોરાત્ર તે તિથિરૂપે છે.
ચિવ ૨ જે૦૦૪ શ્રા૦૦૬ તિથિક્ષય
વર્ષ-૪ આ૦૧૦૮ માવ૦૧૦ મવ૦૧૨ ૩૦ મુહૂર્તને અહોરાત્ર અને ર૯
ઐશ્વ૦૧૪ (આશરે ૫૯ ધડી) |
જે શુ૦૧ શ્રાશુ૩ મુહુર્તની તિથિ.
આશુ. ૫ માશુ ૭ મ શુ૦૯
ચશુ-૧૧ જે શુ૧૩ દિ.અ.શુ.૧૫ આ હિસાબે એક પછી એક દરેક તિથિને આરંભ અને .
| શ્રી સૂર્યપ્રાપ્તિની ટીકામાં પણ ઉપર પ્રમાણે જ ક્ષય સમાપ્તિ આશરે એકેક ઘડી પાછળ હઠે છે. પ્રથમ ચંદ્રવર્ષમાં
વિધાન છે. ગુરુ અષાડ વદિ ૧ થી આરંભીને દરેક તિથિને 3 ભાગ
શ્રી જ્યોતિષકરંડક પ્રકીર્ણકનું ક્ષયનિરૂપણ પૂર્વોક્ત કમ્મર પાછળ હઠાવતાં ગુરુ ભા૦ ૧૦ ૧ ના દિવસે ઉદય એકમ
માસના અવમને અનુસરે છે જે મતાન્તર રૂપે છે. જુએ– માત્ર આશરે ૫૯ પળ સુધી રહે છે. પછી બીજ શરૂ થાય |
तइयम्मि ओमरतं, कायव्वं सत्तमम्मि पक्खम्मि । છે. તેનો ભોગકાળ ૨ (૫૯ ઘડી) ચાલુ અહોરાત્રમાં
वास-हिम-गिम्हकाले, चउ चउ मासे विधोयन्ते ॥ આગામી સૂર્યોદય પહેલાં જ સમાપ્ત થાય છે.
(કયોતિwi૧)-લકપ્રકાશ, સર્ગ-૨૮, ક-૮૦૭ - ભા. ૧૦ ૧ ના બીજા દિવસે સૂર્યોદય વખતે બીજ
વર્ષા, હેમંત અને ગ્રીષ્મ કાળમાં ચાર ચાર મહિને ત્રીજા પુરી ભગવાઈ ગઈ છે અને ત્રીજો પ્રારંભ થાય છે. અહીં
સાતમાં વિગેરે પર્વોમાં તિથિક્ષય થાય. પૂર્વ સૂર્યોદયે એકમ હતી, બીજા સૂર્યોદયે ત્રીજ છે, વચલી
અહીં અશોડ શ્રાવણની એક ઋતુ એ લેખે પૂર્ણિમાન બીજે સૂર્યોદયને સ્પર્શ કર્યો નથી, તેથી ભાવ વ ૨ ક્ષયતિથિ
અ૦ ૧૦ ૧ થી ગણીએ તે ભા. ૧, ૨ વિગેરે ક્ષયતિથિઓ મનાય છે.
આવે, કિન્તુ પૂ આ શ્રી મલયગિરિજી મહારાજ તેની આ રીતે જૈન પંચાંગમાં ૬૧ અહોરાત્રિ સુધી તિથિની ]ળામાં પ્રવાસ કરે છે કે “આ કથન શૈ, મતનિયમને વધઘટ થતી નથી. એકસઠમા દિવસે એક તિથિ ક્ષય પામે છે. | અતલક્ષીને છે. ખરી રીતે પમિાત શ્રા, વ, ૧ પૂમહાપાધ્યાયશ્રી વિનયવિજયજી મહારાજા લોકપ્રકાશ
ચાર પક્ષ બાદ એકેક ક્ષયતિથિ આવે.” * સર્ગ ૨૮ માં આ પ્રમાણે ક્ષયવિધિ સમજાવે છે.
પ્રસ્તુત વિચારણાનો નિચોડ એ છે કે-તિથિક્ષય ૬૧ હમેશા અહોરાત્રિના ૮ ભાગ, દર ચંદ્રમાસે આશરે ૨ દિવસ સુધી ન થાય. તિથિવૃદ્ધિ કદાપિ ન થાય. અલ્પ કર્મ દિવસ, એકસઠમા દિવસે ૧ દિવસ, દરવર્ષે ૬ દિવસ અને ! પણ ઉદય તિથિ પ્રમાણ છે. યુગમાં ૩૦ દિવસ ક્ષય પામે છે (લૈ૦ ૭૮૩ થી ૭૮૮) ! માસવૃદ્ધિ–
એકસઠમા દિવસે સવારે 8 અહોરાત્ર પ્રમાણુવાલી એકમ તિથિ ક્ષય થાય છે એટલે માલ-વૃદ્ધિ પણ અનિવાર્ય છે. તિથિ પછી આવેલ અહોરાત્ર પ્રમાણુવાળી બીજ તિથિને | પૂર જેન આગમ મહિનાની વૃદ્ધિને પણ સ્વીકારે છે. ક્ષય થાય છે. ( શ્લ૦ ૮૦૦-૮૦૧ ).
| * ગ્રીષ્મને અંતિમ દિવસ અ૦ શુટ ૧૪ છે. યદિ એ ચમાસી
ચાદશને પ્રધાન માનીને વર્ષો, હિમ અને ગ્રીષ્મને અર્થ માસ. एवं च द्वाषष्ठितमी, नाप्ता सूर्योदयं तिथिः ।।
( શિયાળ અને ઉનાળો કરવામાં આવે તે અહીં પણ લોકપ્રકાશ તિરતિ તો તો, ગુમાવ્યનાત ૮૦રૂ I
તથા સૂર્યપ્રજ્ઞપ્તિનાં કથન સાથે એકવાક્યતા બની રહે છે. एकम्मि (एकसि)अहोरत्ते, दोऽवि तिही जत्थ निहणमेज्जासु। "
', પૂ. શ્રી ટીકાકાર મ૦ ના કથન પ્રમાણે તુના લૈકિક અને લોકેનર સોડા ઉતરી હાથ, કુતુબેન વિક નો વહિનો ૮૦ એમ બે ભાગ પડે છે.
પાછળ હઠાવતાં સુ
ધી રહે છે. પછી બીજા
દિન-નિરાઈ, વ.
૨૮, શ્લોક