________________
७८
એશિયાનું કલંક ચાલીસ મરદો અને પાંત્રીશ કુમારિકાઓને એક નાના ખંડમાં પૂર્યા; દરવાજો બંધ કર્યો; અંદર બંદીવાનો ગુંગળાવા લાગ્યા, બારણું ખાવા આજીજી કરવા લાગ્યા. અધરાત થઈ ત્યારે ભુખ્યા તરસ્યા એ હતભાગી છુટયા.
જુભાટથી બેહોશ બનેલી એક બાલિકાને જુબાની લેવા અમલદાર પાસે ઘસડી ગયા. એ બાલિકા આત્મ-વૃત્તાંત કહે છે કેઃ
“ત્રણ વાર મારી ઉલટતપાસ કરી. જ્યારે મારી જડતી લેવા લઈ ગયા ત્યારે મને ઘાસના જોડા પહેરવા બદલ માથા પર દંડપ્રહાર કર્યો. હું બેશુદ્ધ બની ગઈ. મને પૂછ્યું:
“ઘાસના જોડા કેમ પહેર્યા છે?”
“ અમારા રાજાજી મરી ગયા છે, તેના શેકમાં; અમારે એ રિવાજ છે.”
“જી બેસે છે એમ કહીને એ અમલદાર ઉો. પિતાના બે હાથ વચ્ચે મારું મોં પકડયું, આમતેમ જોશથી ખેંચ્યું; મને લેહી નીકળ્યું. પછી તેણે મારું બદન ચીરી નાખ્યું. મહારાં સ્તન ખૂલ્લાં કર્યા ને હસ્યો કે “વાહ વાહ !” ફરી મને લાકડી મારી. ફરી પૂછયું કે “બોલ, આ કૃત્ય કરવાનું તને કોણે શીખવ્યું? પેલા પરદેશીઓએ કે?” મેં ઉત્તર આપ્યો “મારી શિક્ષિકા સિવાય બીજા કોઈ પરદેશીને હું નથી પિછાનતી; અને મારી શિક્ષિકા તે અમારી આ પેજના વિષે લગારે નથી જાણતી.”
“મારી બીજી બહેનને પણ વચ્ચે ઉતારવાનું કહેવામાં આવ્યું. એક બહેન બેલી ; “મેં કશો ગુન્હ નથી કર્યો, છતાં છે માટે મારાં વસ્ત્ર ઉતરાવો છે ?”
તું પ્રીસ્તી છે ને? તારી બાઈબલમાં તે લખ્યું છે કે જે તમે કાંઈ અપરાધ ન કર્યો હોય તે સ્પડાં કાઢીને સુખેથી જગતમાં નિગ્ન હરે ફરે. નિષ્પાપ લેકે તે નગ્ન જ હેય. ખરું ને છોકરી ? માટે કપડાં ઉતાર.”
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com