Page Text
________________
સંહારનાં શત્રે
દાખલા તરીકે લગ્ન માટેની ઉમ્મરનું બંધન રદ કરવાથી અત્યારે બાર બાર વરસની કન્યાને પણ લેકે પરણાવી દે છે. એવી શિથિલતાને પરિણામે દસ વર્ષમાં તે ૮૦ હજાર છુટાછેડાના કિસ્સા બન્યા છે. એમાંથી વેશ્યાઓ વધે છે. આ વેશ્યાઓને ચીનમાં ઉપાડી જઈ વેચાણ કરવાના ધંધાને જાપાની સરકારે ઉત્તેજન આપ્યું છે. કેમકે તેમાંથી સરકારને મહેસૂલ મળે છે. આ વિક્રયનો ભાગ થનારી ઘણીખરી વેશ્યાઓ તે ૧૪–૧૫ વર્ષની જ ઉમરની હોય છે.
૫. કેરીઓ જ્યારે સ્વતંત્ર હતું ત્યારે કેરીઆની અંદર અફીણને પગ નહતો. અફીણ લઈ આવનાર પકડાય તો તેનું માથું ધડથી જૂદું થતું. પણ જાપાનને હાથ ગયા પછી કારીઆની અંદર અફીણના વેપારીઓ આવી પહોંચ્યા. ખુદ જાપાનમાં તો અફીણનો ઉપયોગ એક ભારે અપરાધ ગણાય છે, અફીણને કાઢવા ચાંપતા ઈલાજે લેવાય છે. એજ જાપાને ઈરાદાપૂર્વક કારીઆની અંદર અફીણ પેસાયું. અફીણના ડેડવાનાં વિશાળ વાવેતર કરાવ્યાં. સુધરેલી પ્રજાની દષ્ટિએ હલકા ન પડવા ખાતર, કાયદો તે અફીણનિષેધન જ રાખવો પડ્યો છે, પણ બીજી બાજુ ખુદ જાપાની સરકારે જ ખેડુઓને બીયાં પુરાં પાડેલાં છે. એ વિનાશક વાવેતરને ઉત્તેજન આપવા સરકારે વાર્ષિક ૧,૮૨૦૦૦ ડોલર ખર્ચવાનું ઠરાવ્યું છે. એ અફીણું છુપી રીતે વ્હાણુરસ્તે ચીનમાં મોકલે છે. તે
અફીણને ધંધે આબાદ કરવામાં જાપાનને બે ફાયદાઃ (૧) રાજ્યને કમાણું. (૨) રીતસરના વિષ-પ્રયોગ વડે એ વીર પ્રજાને ધીરે ધીરે પણ ખાત્રીબંધ વિનાશ.
૬. કેરીઆમાં શરાબ વપરાતે; પણ બહુ જ સંયમપૂર્વક. દારૂનાં પીઠાં ફક્ત શહેરમાં જ હતાં. તેના ઉપર પણ રાજ્યસત્તાની સખ્ત દેખરેખ રહેતી. ગામડાં એ બદીમાંથી તદન મુક્ત હતાં. જાપાનની સત્તા સ્થપાયા પછી એકેએક શહેર અને ગામડાની અંદર, પ્રજાજનોની મરજી વિરૂદ્ધ પીઠાં ખેલવાના પરવાના અપાયા. આજ એ વિષ પ્રજામાં ખૂબ પ્રસરી ગયું છે.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034473 |
| Book Title | Asianu Kalank Koriani Katha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Zaverchand Meghani |
| Publisher | Zaverchand Meghani |
| Publication Year | 1929 |
| Total Pages | 130 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 6 MB |