________________
૨૦
એશિયાનું કલંક
તેની કાળજીપૂર્વક ઝીણામાં ઝીણી વિગતો નક્કી થઈ : તે એ દારૂણ રાત્રિ આવી પહેાંચી ત્યારે આખા યે કાવત્રાની અચૂક રચના થઇ ગઇ હતી. ઠેરઠેર ઉભેલા જાપાની સૈનિકાના રક્ષણ તળે રીજન્ટની પાલખી રાજગૃહમાં પેડી તે રૂકાવટ કરવા મથનારી કારીઅન પહેરગીરાની તલ ચલાવતી સીધી રાણીવાસમાં પહોંચી. એરડે ઓરડે રાણીની શોધ ચાલી. અંતઃપુરની પરિચારિકાના ચોટલા ઝાલી ઝાલી, જમીન પર ધસડી પૂછ્યું કે “કયાં છે રાણી ” પણ કાઇ ન માન્યુ’, તેવામાં એક બારણાની આડશે ઉભેલી એક કામલાંગી સ્ત્રી હાથ લાગી. ધાતકાના સરદારે એને ચાટલા ઝાલીને પૂછ્યું “તુ રાણી છે ?' જવાબમાં ના પાડી, ઝટકા મારી, ઘેાડાવી, એ સ્ત્રી ચીસા પાડતી નાડી. ત્યાં તા જાપાનીએ એને આંબી ગયા, તલવારથી એને કાપી નાખી. પરિચારિકાઓને પકડી આણીને એ મરનારની લાશ એળખાવી. એ રાણી જ નીકળી. હજુ એનામાં જીવ હતા. એના પર ગ્યાસલેટ છાંટયું. બગીચામાં ઉઠાવી જઇ એની ઉપર લાકડાં ખડકયાં ને પછી આગ લગાવી, એનાં ચેડાં હાડકાં સિવાય કશું નામનિશાન ન રહેવા દીધુ.
પણ એટલેથી બસ નહાતું. રાણીની હત્યાને હાહાકાર પ્રજાને ઉશ્કરી મૂકશે એમ કાઉન્ટ મીથુરાને લાગ્યું એટલે રાજાના જ નામથી તૃ એણે એક ફરમાન પ્રસિદ્ધ કર્યું” કે “અમારી મહારાણી એક અધમ વેશ્યા હતી. એ મરી નથી પણ નાસી છુટી છે; અને જરૂર પાછી આવવાની. અમે એ પાપણીને બરાબર પિછાણેલી હતી; પણ અમારા ક્લાજ નહાતે. એનાં પીયરીઆંથી અમે ભય પામતા હતા. એટલે ન તે અમે એને બરતરફ કરી શકયા કે ન સજા કરી શકયા. અમને ખાત્રી થઇ ચુકી છે કે એ રાણીપદને લાયક નથી. એટલુ જ નહિ પણ એના ગુન્હા પારાવાર છે. આજથી અમે એ રાણીપદેથી પદભ્રષ્ટ કરી અધમ સ્ત્રીવર્ગીની પંકિતમાં મુકીએ છીએ.”
પેાતાને નામે પ્રગટ થયેલા પેાતાની બનાવટી સહીવાળા આ દસ્તાવેજની વાત રાજાની પાસે પહેાંચી. પરંતુ એ વ્હાલી સ્ત્રીને આમ પોતાને નામે કકિત કરનારાઓને એ શું કહી શકે ? એ તે બ’દીવાન
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com