________________
જાપાનના પગપેસારે
૧૫
ગઢની દિવાલ પર ચડીને અંદર આવવું એ બહુ હેલ હતું. રાત્રિભર દૂર દૂરના ડુંગરા પર જવાળાઓ બળતી રહેતી. એ પરથી સમજાય કે ખધે સ્થાને ખેરીઆત છે.
પૂર્વની દુનિયાનાં આ બધાં રમ્ય પ્રલાભનેાને વશ બની વિદેશીએ કારીઆમાં ઉભરાઇ ઉઠયા.
પડું જાપાનના પગપેસારો
રીઆમાં એક દુષ્કાળ ફાટી નીકળ્યેા, વ્હેમી કારીઆવાસીઆએ માન્યું કે વિદેશીએ આપણી ભૂમિપર આવ્યા છે માટે દેવતા કાપાયા છે. પરિણામે તેઓએ ફરીવાર કેટલાએક જાપાનીઓને માર્યાં ને જાપાની એલચી ન્હાસીને માંડમાંડ કિનારે પહોંચ્યા. ફરીવાર જાપાન ખળભળ્યું. લાહીને બદલે લાડી લઇએ, નહિ તે નાણાં લઇએ, એ જ એની માગણી હતી. ચીનમાંથી દસ હજારની સેના કારીઆની મદૅ પહેાંચી. પણ લડાઇની ધમકીથી કાયર થયેલુ શાંતિપ્રિય કારીઆ જાપાની પ્રજાને ચાર લાખ ચેનના દંડ તથા વેપારના વધુ કસદાર હક્કો આપીને છુટયું.
એટલેથી જાપાનના પેટની જ્વાળા મુઝે તેમ નહેતું. કારીઆનાં લશ્કરની અંદર એણે કાવતરાં રચ્યાં. કાવતરાં પકડાયાં. ફરીવાર કારીઆવાસીએએ જાપાની એલચીખાતા ઉપર હુમલા કર્યાં. જાપાની લાહી છંટાયું ને જાપાનની અંદર ફરીવાર યુદ્ધના સાદ પડયા. પણ સરકાર જાણતી હતી કે કૈારીઆની સાથે યુદ્ધ કરવું એને અથ એ કે ચીન સાથે યુદ્ધમાં ઉતરવું. એ કરવા માટે જાપાન તૈયાર નહાતુ.
ફરીવાર જાપાનનું અખ્તર ખણખણ્યું. ૧૮૮૫માં જાપાને શસ્ત્રો સન્યાં. જાપાન ચીનને કહે કે જુઓ ભાઇ, આ બિચારા કારીઆના તી ઉપર આપણે આપણા સૈન્યા ચાંપી રહ્યા છીએ, એ ઠીક નહિ. તમે પણ સૈન્ય ઉઠાવી લ્યેા, અમે પણ અમારૂં સૈન્ય ઉઠાવી
.
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
