Page Text
________________
પ્રભાતનું શાંતિસ્થાન કે ૧૨૪૧ વર્ષ પર્યત કારીઆ એક અને અભંગ રહ્યું હતું. એટલા લાંબા ગાળા દરમ્યાન ફક્ત બે જ વાર એને રાજવંશે બદલાયા. હતા. એના આંતર્વિગ્રહ નવા જ હતા. અને અંગ્રેજોનો એકલ કવિ શેકસ્પીઅર જે વેળા બિચારે “હેમ્લેટ નાટક લખી રહ્યો હતે તે વેળા કેરીઆના પાટનગર સીઉલમાં તે જગતે નિહાળેલા ટામાં મેટા જ્યોતિર્ધરોની હરોળમાં બેસે તેવા સાક્ષની પરિષદ્ બેઠી હતી.
ત્યારે એવી એક વિરાટ સંસ્કૃતિનો નાશ કરનાર જાપાન સાથે કેરીઆનાં પનારાં શી રીતે ને કયા કારણે પડ્યાં તે તપાસીએઃ જાપાન પોતાના ઇતિહાસમાંથી એક એવી કથા કાઢે છે કે ઈ. સ. ૨૦૦ ની અંદર જાપાનની મહારાણીને સ્વર્ગમાંથી પ્રેરણું થઈ. એ પ્રેરણામાં એને સંભળાયું કે “પશ્ચિમે સોનારૂપાથી રેલી રહેલી એક ભૂમિ છે. અપરંપાર સમૃદ્ધિથી શોભતી એ ભૂમિ કઈ સંદર સુસજજ રમણ સમી દેખાય છે.” મહારાણીને એ ભૂમિમાં જવાની અભિલાષા થઈ. એની આજ્ઞાથી એક સેના તૈયાર કરવામાં આવી. અને ચોમેરથી નૈકાઓ એકઠી થઈ. મંગળ શકુનો સામાં મળ્યાં, દેવોએ એનું રક્ષણ કરવા બે ફિરસ્તાઓ મોકલ્યા, વહાણને હંકારવા વાયુ દી અને દરિયામાંથી પ્રચંડ માછલીઓ બહાર આવીને વહાણને પિતાની પીઠ ઉપર ઉપાડી સાગરનાં નીર કાપતી ચાલી.
કિનારા ઉપર એ ત્રણ રાજ્યોમાંનું એક સીલા નામનું રાજ્ય આવેલું. ત્યાં એકાએક આખા પ્રદેશ પર સમુદ્રનાં પાણી ચડવા લાગ્યાં. જોકે ભય પામ્યાં. કિનારે એક સેના દેખાઈ.
સલાની પ્રજા કળાકારીગિરીમાં નિપુણ હતી; રાજપ્રકરણ આવડતમાં ઉસ્તાદ હતી. પણ યુદ્ધનાં બખ્તર સજવાની તાકાદ એનામાં નહતી. ત્યારે રાજા લાચાર બનીને મહારાણી પાસે આવ્યો, ઘુંટણ પર પડે, ભય સાથે માથું અડકાવ્યું, અને કાલ દીધો કે “જ્યાં સુધી સુર્ય પશ્ચિમે નહિ ઉગે, નદીઓનાં વહેન પાછાં નહિ વળે, પત્થરે આકાશમાં ચડીને તારા નહિ બની જાય, ત્યાં સુધી સીલાનો (કેરીઆનો) રાજા જાપાનને ચરણે નમ્યા વિના નહિ રહે ને ખંડણ ભરત નહિ અટકે.”
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
| SR No. | 034473 |
| Book Title | Asianu Kalank Koriani Katha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Zaverchand Meghani |
| Publisher | Zaverchand Meghani |
| Publication Year | 1929 |
| Total Pages | 130 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 6 MB |