________________
એશિયાનું કલંક
૧૪૬ અમેરિકાની દિલસોજી
પાવન નગરને સ્ટેશને ઉતરીને એક અમેરિકાવાસી પ્રવાસી
બાઈસીકલ ઉપર ચાલ્યો જતો હતો. થોડે દૂરના એક ગામડામાં જ એને જવું હતું, છતાં એ પ્રવાસી છુપાતે છુપાતે પહાડોની પ્રદક્ષિણા ફરીને જતો હતો. એને ખબર હતી કે સીધે રસ્તે જતાં આડે જાપાની પહેરગીરનું થાણું આવે છે, સિપાહીઓ એને આગળ વધવા નહિ આપે
ઘણા ગાઉનો ઘેરાવો ખાઈને એ મુસાફર એક ગામડામાં દાખલ ચ. લેકિને એ પૂછવા લાગ્યો કે “આંહી આગ લાગી હતી ને ?” થરથરતા ગામલેકેએ એક ઉદગાર સરખો યે ન કાઢો. પ્રવાસી સમજી ગયો. ગામમાં સરકારી અમલદારો હાજર હતા.
સરકારી અમલદારે સીધાવ્યા પછી લેકેએ આવીને મુસાફરને વાત કરીઃ
૧૫ મી તારીખે બપેરે સજરે આ ગામમાં આવેલા. હુકમ કર્યો કે “દેવાલયમાં હાજર જાઓ, ભાષણ દેવું છે.” ઓગણત્રીસ ખ્રીસ્તીઓ દેવાલયમાં ગયા ને દિમૂઢ બની બેઠા. પલવારમાં તો સોલ્જર દેવાલયને વીંટળાઈ વળ્યા. બારીઓમાંથી બંદુકે છેડી,
તાજનો ઘવાયા, મરાયા, એટલામાં સરેએ દેવળને આગ લગાડી. બહાર નીકળવા દોડનારને સંગીનથી વીંધ્યા. ગોળીબારના અવાજ સાંભળીને બે શ્રોતાઓની સ્ત્રીઓ તપાસ કરવા આવી. ગોળીઓના વરસાદમાં થઈને દેવાલયમાં પેસવા લાગી, ત્યાં તો એ બન્નેને સરેએ કાપી નાખી. પછી સોલ્જરે ગામને આગ લગાડી ચાલી નીકળ્યા.”
બીજા એક ગામડામાં લેકેએ મૅસેઈની ચીસ પાડી; છપ્પન લોકોને પોલીસથાણામાં બોલાવવામાં આવ્યા. દરવાજા બંધ કરીને દિવાલ ઉપરથી સિપાહીઓએ ગોળીઓ છોડી. તમામ લેકના પ્રાણ નીકળી ગયા.”
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
