________________
ગૌરવગાથા
[૨૩] વનવીરની અસિનો ભોગ બન્યા. આ રીતે સાચા હકદારને ઉખેડી નાંખ્યાનો આનંદ માનતો વનવીર તરત ત્યાંથી પાછા ફર્યો.
રાણીથી બેલી જવાયું–“પન્ના! તું ખરેખર દાસી નથી પણ દેવી છે. પોતાના પુત્રના ભેગે તે મહારાણાના વંશને લીલે રાખે. બહેન ! તારા આ અપૂર્વ બળિદાનને બદલે હું શો આપું?”
કુંવર મેટ થઈ ગાદીએ બેસશે ત્યારે એ વાત વિચારીશું. હજુ સામે ભયેની પરંપરા ખડી છે. તમે હિંમત રાખી જે થાય તે જોયા કરો. હું કુંવરને સુરક્ષિત સ્થળે મૂકી આવું. વનવીરની નજરે એ મરી ગયેલ છે એટલે મારું કાર્ય પાર ઉતારવામાં તાત્કાલિક અગવડ નહીં ઊભી થાય.”
પન્ના દાસી સાથમાં વિશ્વાસુ ભીલને લઈ, પુષ્પના કરંડકમાં કુંવરને સંતાડી, વનવીરના રક્ષકોની ચોકી વટાવી અરવલ્લી પહાડના દુર્ગમ માર્ગમાં ચાલી નીકળી. શૈલમાળાને વટાવતી અને કૂટ માર્ગોને ઓળંગતી કેટલાયે મંડલિકેના ગામમાં ભ્રમણ કરી વળી ! વનવીરના કપરા ભયથી એક પણું મંડળિકે કુંવરને ગુપ્તપણે પિતાના પ્રદેશમાં રાખી ઉછેરવાનું સાહસ ન કર્યું. પૈસાની અને બીજી ત્રીજી મદદ આપવાની હા ભણી પણ રક્ષણ આપવા સંબંધમાં તે સ્પષ્ટ ના સંભળાવી ! * નારી જાતિમાં રત્ન સમી દાસી પન્ના ક્ષત્રિયમાંથી–રાજપુત વંશમાંથી-આટલી હદે ક્ષાત્રતેજ નષ્ટ થયેલું નિરખી હતાશ બની! શરણે આવેલાને રક્ષણ આપવામાં ધર્મ માની ધન-સંપત્તિ અને રાજ્ય સુદ્ધાં ખુવાર થવા દેનાર રાજવીઓ
ક્યાં અને અત્યારના આ ભીરુ મંડળિકો કયાં? કેટલું અધ:પતન ! આવી ડરપોકતા આ રાજસ્થાનમાં ઘર ઘાલતી જોઈ એ બહુ મુંઝાઈ! આમ છતાં હિંમત ન હારી રાજકુમારને
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
