________________
કૈમ મહારાજ, બીજી રાણીના વિચારમાં પડયા છો ને ? કેમ પકડાઈ ગયા !'
રાજા કહે, બીજ રાણી કેવી ને વાત કેવી
રાણી ગુસ્સે થતાં બોલી, ‘અરે, હજીય બનાવટ કરો છો ? એનાં સગાં આવ્યાં છે અને આજે ને આજે બધું પતાવી દેવું છે, ખરું ને ?”
રાજા કહે, ‘રાણી ! આ શું ગાંડાં કાઢો છો ? અહીં તો કોઇનાંય સગાંવહાલાં આવ્યાં નથી.’
રાણી કહે, ‘તો રાજસેવકનો ખાનગી સંદેશો ખોટો ?’
મેં તો કોઈ સંદેશો મોકલાવ્યો જ નથી.' રાજાએ આશ્ચર્યથી કહ્યું, ‘અરે ! ત્યારે આ તો ડમરાની જ ચાલાકી !
રાણી હારી ગઈ અને શરત મુજબ ફરી કદી પણ ડમરાની વિરુદ્ધમાં એક શબ્દ પણ બોલી નહીં. ડમરો રાણીઓનો વિશ્વાસુ બન્યો. સાચો સલાહકાર બન્યો.
ભીમદેવ મહારાજના વારસદારોને પણ એ શિખામણ આપતો. રાજકુમારોએ કેવું રહેવું તે સમજાવતો. રાજમહેલ એટલે ખટપટોનું ધામ. નોકરોમાં ખટપટ, દાસીઓમાં ખટપટ, જ્યાં જુઓ ત્યાં ખટપટ! ડમરો એ બધાંને સાચો રસ્તો બતાવતો.
રાજના નોકરોનો પણ એ ગુરુ હતો, ને પ્રજાનો પ્રિય સાથી હતો. કોઈ કલમથી દેશની સેવા કરે, કોઈ તલવારથી કરે. ડમરાએ બુદ્ધિથી ગુજરાતની સેવા કરી. એણે બની શક્યું ત્યાં સુધી પ્રજામાં ને રાજ વચ્ચે સંપ રખાવ્યો. એક રાજા અને બીજા રાજા વચ્ચે એખલાસ સ્થાપ્યો.
દાોદર મહેતા વૃદ્ધ થયા. હવે તેમને પોતાના વતન જવાનું મન થયું. એક દિવસ મહારાજ ભીમદેવની રજા લઈ તેઓ સિદ્ધપુર આવ્યા. જાણે સાપે કાંચળી ઉતારી નાખી. રાજકાજની કોઈ વાત નહીં. આખો દિવસ આત્માની વાર્તા કરે. ચર્ચા કરે.
રિસાયેલી રાણી
103
