________________
Virtue and Vice (Punya and Pāpa)
कम्ममसुहं कुसीलं सुहकम्मं चावि जाणह सुसीलं । कह तं होदि सुसीलं जं संसारं पवेसेदि ।। 145।। सोवण्णिय पि णियलं बंधदि कालायसं पि जह पुरिसं । बंधदि एवं जीवं सुहमसुहं वा कदं कम्मं ।। 146।। तम्हा दु कुसीलेहि य राग मा कुणह मा व संसग्ग। साहीणो हि विणासो कुसीलसंसग्गरायेण ।।147।। Kammamasuham kusīlam suhakammam cāvi jāņah susīlam. Kaha tam hodi susīlam jam samsāram pavesedi. ||145||| Sovanniyam pi niyalam bandhadi kālāyasam pi jaha purisam. Bandhadi evam jīvam suhamasuham vā kadam kammam.||146|| Tamhā du kusīlehi ya rāgam mā kuņaha mā va samsaggam Sāhino hi vināso kusilasamsaggarāyena. ||147|| कर्म अशुभं कुशीलं शुभकर्म चापि जानीथ सुशीलम् । कथं तद्भवति सुशीलं यत्संसारं प्रवेशयति ।। 145।। सौवर्णिकमपि निगलं बध्नाति कालायसमपि यथा पुरुषम् । बध्नात्येवं जीवं शुभमशुभं वा कृतं कर्म ।। 146।। तस्मात्तु कुशीलाभ्यां च रागं मा कुरुत मा वा संसर्गम् । स्वाधीनो हि विनाश:कुशीलसंसर्गरागेण ।। 147।।
It is [commonly] known that a non-virtuous deed (Karma) is a bad conduct and a virtuous deed (Karma) is a good conduct. [But] how can that [virtuous Karma] become a good conduct which drags [soul] into cycles of birth and death? [145]
Just as a gold shackle, similar to an iron one, binds a person, virtuous as well as non-virtuous deeds bind a Jīva. [146]
