________________
ਹੋਇਆ ਸੋ ਨਿਆਂ
| ਬੁੱਧੀ ਲੱਭੇ ਨਿਆਂ ਇਹ ਸਾਰਾ ਤਾਂ ਮੁੱਲ ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਦੁੱਖ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜਾ-ਬਹੁਤ ਜੋ ਦੁੱਖ ਹੈ, ਉਹ ਬੁੱਧੀ ਦੇ ਕਾਰਣ ਹੈ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਧੀ ਹੁੰਦੀ ਹੀ ਹੈ ਨਾ? ਉਹ ‘ਡਿਵਲਪਡ ਬੁੱਧੀ ਦੁੱਖ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਉੱਥੇ ਤੋਂ ਵੀ ਦੁੱਖ ਲੱਭ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀ ਬੁੱਧੀ ਤਾਂ ਡਿਵਲਪ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਲੀ ਗਈ। ਬੁੱਧੀ ਹੀ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ! ਬੋਲੋ, ਮਜ਼ਾ ਆਏਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀਂ ਆਏਗਾ? ਬਿਲਕੁਲ, ਇੱਕ ਪਰਸੈਂਟ ਵੀ ਬੁੱਧੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ।ਤਾਂ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਮੈਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ ਕਿ, “ਬੁੱਧੀ ਕਿਵੇਂ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ? ‘ਤੂੰ ਚਲੀ ਜਾ, ਤੂੰ ਚਲੀ ਜਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਹਿਣ ਨਾਲ?” ਮੈਂ ਕਿਹਾ, “ਨਹੀਂ ਭਾਈ, ਏਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਉਸਨੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸਾਡਾ ਰੌਬ ਰੱਖਿਆ। ਦੁਵਿਧਾ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਸੀ, ਉਦੋਂ ਸਹੀ ਵਕਤ ਤੇ ‘ਕੀ ਕਰਨਾ, ਕੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ?? ਉਸਦਾ ਸਾਰਾ ਮਾਰਗ ਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਕੱਢ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿਹਾ, “ਜੋ ਨਿਆਂ ਲੱਭਦਾ ਹੈ ਨਾ, ਉਸਦੇ ਬੁੱਧੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਲਈ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦੀ ਹੈ। ‘ਹੋਇਆ ਸੋ ਨਿਆਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਦੀ ਬੁੱਧੀ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਨਿਆਂ ਲੱਭਣ ਗਏ, ਉਹ ਬੁੱਧੀ।
ਪ੍ਰਸ਼ਨਕਰਤਾ : ਪਰ ਦਾਦਾ ਜੀ, ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਜੋ ਵੀ ਆਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ? | ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਮਾਰ ਖਾ ਕੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ, ਉਸ ਨਾਲੋਂ ਚੰਗਾ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰਸ਼ਨਕਰਤਾ : ਸੰਸਾਰ ਹੈ, ਬੱਚੇ ਹਨ, ਬੇਟੇ ਦੀ ਬਹੂ ਹੈ, ਇਹ ਹੈ, ਉਹ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਸਬੰਧ ਤਾਂ ਰੱਖਣਾ ਪਵੇਗਾ।
ਦਾਦਾ ਸ੍ਰੀ : ਹਾਂ, ਸਭ ਕੁੱਝ ਰੱਖਣਾ।
ਪ੍ਰਸ਼ਨਕਰਤਾ : ਤਾਂ ਉਸ ਵਿੱਚ ਮਾਰ ਪਵੇ ਤਾਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?
