________________
भोगतो त्याची चूक निसर्गाच्या न्यायालयात...
या जगाचे न्यायाधीश तर ठिकठिकाणी आहेत, परंतु कर्म जगाचा नैसर्गिक न्यायाधीश तर एकच आहे, जो 'भोगतो त्याची चूक' हा एकच न्याय आहे. त्यानुसार संपूर्ण जग चालत आहे आणि भ्रांतिच्या न्यायाने हा संपूर्ण संसार उभा आहे.
एक क्षण सुद्धा जग न्यायाबाहेर चालत नाही. ज्याला बक्षिस द्यायचे असेल त्याला बक्षिस देते. ज्याला दंड द्यायचा असेल त्याला दंड देते परंतु जग न्यायाबाहेर चालत नाही. न्यायातच आहे, संपूर्ण न्यायसंगतच आहे. परंतु समोरच्या व्यक्तीच्या दृष्टीस हे येत नसल्यामुळे त्याला समजत नाही. जेव्हा दृष्टी निर्मळ होईल तेव्हा न्याय दिसेल. स्वार्थदृष्टी असेपर्यंत न्याय कसा दिसणार ?
आपण का भोगायचे ?
आपल्याला दुःखं का भोगावे लागले ते शोधून काढा ना ?! हे तर आपण आपल्या चुकीमुळे बांधलेलो आहोत, लोकांनी येवून बांधलेले नाही. ती चूक संपताच मुक्त. आणि खरे तर आपण मुक्तच आहोत. परंतु चुकांमुळे बंधन भोगत असतो.
जगाच्या वास्तविकतेचे रहस्यज्ञान लोकांच्या लक्षातच नाही आणि ज्यामुळे सतत भटकावे लागते, त्या अज्ञान - ज्ञानाची सर्वांना माहिती आहे. तुमचा खिसा कापला, यात चूक कोणाची ? त्याचा खिसा नाही कापला आणि तुमचाच का कापला ? तुम्हा दोघांपैकी सध्या भोगतो कोण ? भोगतो त्याची चूक. 'दादां'नी ज्ञानात 'जसे आहे तसे' पाहिले की, भोगतो त्याचीच चूक आहे.
भोगणे स्वतःच्या चुकीमुळे
जो दुःखं भोगतो ती त्याची चूक आणि सुख भोगतो तर ते त्याचे
५३
