________________
जाणून-बुजून करत असेल तर तिथे तुम्ही माफी मागून घ्यावी की, 'भाऊ, मला हे समजत नाही.' जिथे संघर्ष होतो तिथे आपलीच चूक आहे.
घर्षणाने शक्ती कमी होते सर्व आत्मशक्ति जर कधी संपत असेल तर ती घर्षणामुळे. घर्षणात जरा सुद्धा आपटलो तरी खलास! समोरचा आपटला तरी पण आपण संयमपूर्वक राहिले पाहिजे! संघर्ष तर व्हायलाच नको. मग हा देह जायचा असेल तर जावो परंतु कुठल्या ही परिस्थितीत संघर्ष व्हायला नकोच. केवळ हा संघर्ष नसेल तर मनुष्य मोक्षाला जाईल. जर कुणी इतकेच शिकला असेल की मला संघर्षात पडायचेच नाही, तर मग अशा माणसाला गुरुची किंवा कोणाच्याही कृपेची आवश्यकता नाही, एक-दोन जन्मातच तो सरळ मोक्षाला जाईल. 'घर्षणात यायचेच नाही' अशी श्रद्धा जर त्याच्यात निर्माण झाली आणि त्याने तसे ठाम ठरवले तेव्हापासूनच त्याला समकित झाला!
पूर्वी जे घर्षण झाले होते आणि जो तोटा झाला होता. तोच परत येतो. पण आता नवीन घर्षण उभे केले मात्र शक्ती निघून जाईल, आलेली शक्ती पण निघून जाईल. आणि जर आपण घर्षण होऊच दिले नाही, तर शक्ती उत्पन्न होतच राहील! __या संसारात वैराने घर्षण होते. संसाराचे मूळ बीज वैर आहे. ज्याचे वैर आणि घर्षण बंद झाले त्याचा मोक्ष झाला! प्रेम नडत नाही, वैर संपले तर प्रेम उत्पन्न होते.
कॉमनसेन्स, एवरीव्हेर एप्लिकेबल कोणी आपल्याशी संघर्ष केला तरी आपण कोणाशीही संघर्षात पडू नये, अशा प्रकारे राहिलो तर कॉमनसेन्स उत्पन्न होतो. परंतु आपण मात्र कोणासोबतही संघर्ष करायला नको, नाहीतर कॉमनसेन्स निघून जाईल. आपल्याकडून संघर्ष व्हायला नको. समोरच्या माणसाच्या संघर्षाने
४६
