________________
[૨૧] હીરાબાના અંતિમ દિવસોમાં...
૩૪૯
અહીં વિધિ કરાવવા જવું પડે ને ! એમને મોક્ષે લઈ જવાના છે ને ! અત્યારે તો હીરાબા પગે લાગે, સારી રીતે વિધિ-બિધિ બધું કરે. ‘હવે ભગવાન થયા” કહે છે.
બોલે એવું કે બા હિંમતમાં આવી જાય ‘તમે મારી સેવા કરો છો' કહે છે. હસતા હતા એમ કરીને. મેં કહ્યું, ‘તમને હસવું આવે છે ?' ત્યારે કહે, “બળ્યું, પાછું રડવુંય આવે, હસતા હસતા.” મેં કહ્યું, ‘તમારે રડવું શેના હારુ આવે ?” ત્યારે કહે, “આ દુઃખે ત્યારે રડવું આવે.” સુંવાળા ખરા ને અંગના, સુંવાળા ! રૂના ધાગા જેવા, અમે કઠણ. અને પાછા એ એમેય કહે, “હું તમને હરાવી પાડું.”
હું કોઈક ફેરો એમને કહ્યું, “બહુ ઢીલા થઈ ગયા છો.” “ના, હજુ તમને હરાવી પાડું એવી છુંએવું હઉ બોલે કોઈ વખત. એટલે હિંમત આવી જાય. હું જરા ઢીલા થઈ કહ્યું, “બા, આવા ઢીલા થઈ ગયા છો. એટલે એ હિંમત કરે ને હું હરાવી પાડું એવી છું !” આવું બોલે. જેવું બોલે એવું થઈ જાય. કોઈ મતભેદ નહીં, કશું ભાંજગડ નહીં આમ. સારું મારા ભાઈ, ગાડું સારું ચાલ્યું બેઉનું. છેલ્લા પચ્ચીસ-ત્રીસ વર્ષથી તો મતભેદ નથી પડ્યો. પ્રશ્નકર્તા : હા, બરાબર.
દરરોજ પદ્ધતસર વિધિતી દાદાની સેવા દાદાશ્રી : અત્યારે ત્યાં આગળ જઈએ ને, તે દસ મિનિટ તો પહેલી એમની વિધિ કરાવડાવાની અહીં આગળ પગના અંગૂઠે. માથે પગ મૂકવાનો, તે દસ મિનિટ કરાવડાવીએ, બસ. એટલે દાદાની આટલી સેવા. અમે શું સેવા કરીએ ? અમારાથી ઊંચકાય નહીં અને હાથ-પગ છે તે, એક પગ એ થઈ ગયેલો, હાથ એ થઈ ગયેલો ને બેસી રહે. એમને ઊંચકીને સંડાસ લઈ જવા પડે. હવે સંડાસ અહીંયા કરે નહીં એવા પાછા અક્કલવાળા. ‘ત્યાં લઈ જાવ” કહેશે. તે બધા બહુ સારી સેવા કરે. અમારે પણ વિધિની આટલી સેવા રોજ કરવાની. અત્યારે તો અમારાથી ઊંચકાતું નથી, નહીં તો અમે જાતે ઊંચકીને સેવા કરીએ.
