________________
સોશલ કતિધર મુનિની સઝાયે
૧૦૧૫ ઢાળ જંબુ દ્વીપના ભારતમાં રે પૂરવ દેશ સમૃદ્ધ નયરી અયોધ્યા રૂઅડી રે મહિમા સુપ્રસિદ્ધ રે, ભવિયણ સાંભળે ૧ પુણ્યધર્મ અધિકાર રે ભવિ. જિમ પામે ભવપાર રે , વિજય નામે તિહાં ભૂપતિ રે પાળે રાજય નિઃશંક વજ બાહુ પુરંદર રે
દે નંદન નિકલંક રે... ખીર-નીર સમ પ્રીતડી રે નીર વહે જે વડવીર પુણ્ય ઉદયથી સંપજે રે
બુદ્ધિ પરાક્રમ ધીર રે... વજુબાહુ નિજ તાતની રે આણું લેઈ ભલી ભાત જોવા પ્રદેશ તે નીકળ્યા રે પુણ્ય સખાઈ સંધાત રે.. કૌતુક નવ-નવ દેખતો રે આ નાગપુર ઠામ રાજકન્યા અપછરા સમી રે રૂપે મનેરમાં નામ રે. તે પરણીને અનુભવે રે પંચવિષય સુખ ભેગ પુણ્ય આકર્ષ મેળવ્યો રે વરકન્યા સંજોગ ૨... હવે ચાલે નિજપુર ભણું રે સાથે લેઈ વામાંગ છવીસ રાજકુમર થકા રે આવે શાળા સંગ રે... અનુક્રમેં મારગ ચાલતાં રે દીઠે એક નિગ્રંથ ધ્યાનમુદ્રાયે સાધતો રે
મુક્તિપુરીને પંથ રે.. રોમાંચિત કૃપા તનું રે મનપંકજ વિકસંત મુનિમુખ અનિમિષ કેચને રે પ્રેમભરી નિરખંત રે.... હાંસીરૂપે શાળા વદે રે
જે વ્રત લીયે ધીમંત તુમગતિ તે ગતિ માહરી રે આદરવી ગુણવંત રે.. વૈરાગ્યે મન જે દીયે રે કુંવર ધરે વ્રત રાવ શાળા બનેવી બેહજણા રે
લીયે ચારિત્ર વડ ભાગ ૨... એ છવીસ કુમાર કુંવરી પ્રહે રે પંચ મહાવ્રત ભાર નૃપ સંયમ વિધિ ઉગરી રે પાળે નિરતિચાર રે... ધ્યાનપદે એ આતમા રે ભાવિ) અવિચલ અવિનાશ અષ્ટકમ ચુરી સવે રે પામ્યા શિવ આવાસરે.. , ૧૩
[૨૫૧૬] દુહા પુત્ર વ્યતિરેક સાંભળી ચતુર્મુખથી રાજન મન વૈરાગ્યે પૂરી
જાગ્યો અનુભવ જ્ઞાન... સપી રાજ્ય પુરંદને.
છડી ગૃહાશ્રમ પીટ
