________________
જ
સઝાયાદિ સંગ્રહ
છટ નીર ઉઘાડે પળ ફિર હેરા નગર મેઝાર ચોરાસી ચાહટા અપાર સાસુ સસરા વરજે સહુ મળી પાડોસણ આલે સીખ કહે નણદલ સાચી સતી ઈન છતુ મછવો પડે એક કહે એ જાણે દેવ મા કહે વટે સબનાર લાજે નારગ એતે સહુ માત પધારો કુવા ભણું જે સાસરીયા દે આદેશ લેઈ શીખ ચાલી સતી રાજલે સહુ અંતે વરી એક એક મુખ જોવે વાત સતી શીલ મન દુઢિ કરી છ નીર ઉઘાડી પાળ તીન જ પિોળ ઉઘાડી સતી માં સરિખી બીજી કઈ નારે શાસન દેવી કરે જય જયકાર સાસુ-સસરા લાગે પાય તું કુલવારણ સાચી વહુ બીજી સતી તે સીતા માય અગ્નિકું જ્ઞાન કીધે સતી કર્મ વિશેષે બહુ દુખ સલા ત્રીજી સતી જે સંદકરી એ તે સતી રામકી ચરી મેં સપનાંતર લીધે સહી કહો હમારે માને સંત નહીતર જાસો કાને રાજ ચય કર્યો ધન મુક માય
ફાંટ નગરતણી જ રાહ હું કઈ સતી? ઉઘાડ બાર. ૫ પ્રગટી સતી સુભદ્રા નાર કે તમે વરજ ન માનવહ ૬ વહુ! મ લગાવે કુળને લીખ સિંદુર તિલક કિમ ચઢી જતી. ૭ મિહી ભરચ્યૌ ચાલણ ઘડે? જે ભરસે તે જાણે સભવ.... ઈતરે રાયપહું તે આય તબ રાજા ઈમ પૂછે બહુ આલો શીખ કરી અતિ ઘણું તે વહુ કરે નગર પ્રવેશ જયું મયગલ ચાલ મલપતી સહુ તમાસે જે રિી.. કોઈન લાલે ચાલણી હાથ અરિહંત શાખ ચાલણ ભરી... ૧૨ ફાટત નગરતણી તવ રોલ ચોથી પિળ ન જાઉં રતી ચોથી પિાળ ઉધાડ ફિરી... ધન ધન સતી સુભદ્રા નારા અહ અવગણ બફ મોરી માય... ૧૫ ન જાણે કયું કીધે સહુ છહકા નામ લીજે પ્રભાત વત્ર ધૂમ્ર ન લાગો રતી કપટ રૂ૫ રાવન (ઘર) ગયા. ૧૭ વર કંત તેં કીધી બુરી (દુરી) પરસ્ત્રી કાંઈ તે હરી... મૂરખ રાજા માન્ય નહીં સતી બેગ પઢાવો તુરંત બિહુ પ્રકારે વિણસે કાજ સીતા મેલાને શ્રીરામ
