________________
વચન ગુપ્તિની સજઝાય લેભિ પલ્સ પોઢેરા કીજિ
ભિ ખાણુ ભાવંતા દીજિ. જાહરિ દૂધ દહીં ઘી ખાતા તારે કડબ છવાડણ માતાજરિ ડેમું રે દૂધ વસુકવું તારિ દડિનઈ ધણમાં મુકયું કાએ કાઢે નીઝાણ છે
સીર સાઠે ખાસઈ એહ... સહુ સ્વજન જોઈ લઈ સાર પાપી લોભ કરઈ સવ છાર લોભિ વેવાહી વેરી થાય લભઈ પ્રીત જનમની જાય.... લભઈ સહેદર થઈ ધન લીજઈ લેભઈ લેખું ફોગટ કા જઈ ઉપર બેલિ એહવા બેલ ઘર જસિ સામહાનું ન ટોલ... ૮ ચાડી કર રાય માન મંડી લેભે જેઠા કરમ તજ ઇંડિ લેભે મેલી મતી જ થાય લભે મરીનઈ દુર્ગત જાય... લેભિ કરવાનું મન વ્યાપ સનું અણું ચાપઈ એટલી જૂનાપઈ હશે અઢાર હણુ દલ જંત લભે આણુ કરવને અંત.... ૧૦ લેભિ જોયેની લૂખું ખાય જાણી ધન ઘણેરૂ થાય સાહમું મણ ધન જ મેલઈ લે િખાય ચોળા નઈ તેલજુઓ છનું છ ખંડનું રાજ લેભિ ન સર્વ પિતાનું કાજ સેન સહિત પાતાલે નાખ્યો બૂડ મહાસમુદ્રમાં દાખે.. સાઠ સહસ અંતે ઉરી જેહ લેભિ તૃપ્તિ ન પામ્યા તેહ રાજ રામ ધરણી મન મોહ્યું રાજ ચૌદ ચાકડીનું એયું.. લેભિ પાપ જ પુઠિ વળગ્યો. લેભિ અરિહંત નામથી અળગો લેભઈ નિયાણું નરકનું થાય લેભિ મરી નઈ દુર્ગતિ જાય... પાણી અંગ પખાલી જેહ ચકખું તવ થાય તેહ અંતરંગ સેનાનઈ નાઈ દયાદાનઈ ચકખું થાય.. જ અઢાર પુરાણ સોય પાપી લોભ સમે નહિ કેય લભઈ બેલ પિતાના જાય લેશિ નિયાણું નરગનું થાય. સેવક કહે સમક્તિ રાખો પાપી લેભ પરે લેઈ નાખે પાપી લોભ નાખસિ જેહ વહિલે મુગતિ પહોંચસઈ તેહ. ૧૭
રક વચન ગુપ્તિની સજઝાય [૨૧૦૩] ૨૪, વચન વિચારી સાજન બોલીયે વચને વાધે વેઢ સજનીયા વચને વેર હેયે પરંપરા ચાલુ આવે રે કેડિ... વચન વચને વેરી વશ હૈયે આપણું આવી લાગે છે પાય છે વચને વહાલા તે વેરી હેયે પગ પગ કલહ રે થાય.. ઇ » ૨
