________________
ઉપદેશક ૨૫, બહુતેરી સઝાયે
અનંતી વેળા રે જીવ રાજા હુઓ તુંહી જ હુઓ રે રાંક વા જોગવાઈ રે રૂડી પાયને તું પડતીરાં મત નાખ. ૨૪ એહીજ જીવડે રે નિરધન હુએ ધન મિલીયે બહુ વાર એ સંસારની વારતા દેખીને કર તું જીવની રે સાર... પદવી પાઈ રે તે સુરપતિ તણી નાટક નવા નવા રંગ ભાય ગ જે ચેરે ભોળા અતિઘણું કર તું સાધુને રે સંગ.... નિંદા-વિકથા રે કરે મત પારકી આયા સમો રે દેખ
ર્યું તું પરભવશું ડરતે રહે કિશુશું મતિ કરે છેષ... જે કઈ અવગણ બેલે પારકા તે થારી આવે રે દાય આપણુ દોષણ પરગટ હુઆ મૂઢ મતી કુમલાય... ચુગલી-ચાડી રે તું કરતો ફરે ઘણે કપટને રે જઠ મનુષ જમા રે રે એળે હારમાં તે નફે ધરમને લુંટ... દેવગુરૂ રે ધરમજ પરખીને સમક્તિ લે નિત સારે નવતત્વ હિરદા માંહિ ધરે હવે ખેજી પાર - છકાયા રે જીવ તું સરધે નહીં ધાર પરજા રે પરાણ ધરમ દયામાં રે ખરે જીવ પરખને તું હેય અવસરને રે જાણુ૩૧ સામાયિક પરે વિધિનું જે કરે પડિકમણે પચ્ચખાણ ઉપવાસ નવીને એકાગણ આયંબિલ એકલ ઠાણ , ૩૨ લઈ શકે તે લે સાધુપણે નહિ તે શ્રાવક ધરમ એળે મનુષ્ય જન્મારો ખયમાં રહે છ્યું ઠારી રે શરમ... - ૩૩ સુસ વરત રે જ્યે લેઈ ના શકે તે સરધા સેઠી રે રાખ કૃષ્ણજી શ્રેણીક કેણિકની પરે કટસી કરમ વિપાક. ૩૪ સાસ સ ર કો ના શકે તે ગુણવંતના ગુણ ગાય કયે કર સાયણ ઈશડી નીપજે તે દારિદર દૂર પલાય... " તે દુ:ખ દીઠા રે ભેળા ગરભના જનમતણા વળી જાણ જાણે તાતી જત્રો હમજે એની કાઢે રે તાણ... ' , ૩૬
અગ્નિવરણ કરી રે લાલ તણસે તિરે ગરમેં અઠ ગુણી સે મોટા પડયા રે હવાલ.... ૩૭ જનમતા વેદના રે જીવને કેડ ગુણી મસ્તાં કેરા રે કેડ વાર અનંતા રે પ્રાણુ ભગવ્યાં ગરભતણાં દુખ ઘેર. . ૩૮
