________________
સજઝાયાદિ સંમત ડાભ અણી જલબિંદુ આયુષ્ય છે વળી
સંપદા સમુદ્ર કલેલ. સમાન જાણે ભલી એ સંસાર અસાર કહે જીનવર ઈસ્યો
જન્મ મરણે કરી પૂર્યો નહિં શું છે કિસ્ય... ૪ સુણી સદ્ગુરુ ઉપદેશ ભવિક મન થરહરે ' સામયિક નિજનાર સહિત સંયમ વરે લે વૈરાગ્યે દીક્ષા શિક્ષ-સદ્ગુરુ તણું સાધુ સહિત(નિજનાર) તિહાં નગરે વિહાર કરે મુનિ... ૫ આ શહેરણ કાજ ગઈ એકણુ સામે ' સામયિક નિજ નાર દેખી ચિત્તમાં રમે દેખી રૂપ સરૂપ અનૂપ આર્યા તણું
વિષયા રસ લયલીન થયે મુનિવર ઘણું... ૬ પુરવલી બહુ પ્રીત સંભારે અહનિરશે
ચારિત્રના ગુણ ક્ષણ કરે વિષયારસે કુમ મધુકર રસ લીન ચંપક વરણ પ્રિયા
છાડી જાયે કેમ પૂરવ સુખ મેલીયા... નેક(હ) નજર નિજ નારી દેખી મલકે હસે
હાવ ભાવ નિજ અંગ કામક્રીડા વસે કામાતુર પતિ દેખી આર્યા અણસણ કરે
થાયે વ્રતને ભંગ ગળે ફાંસે લીએ... સ્વર્ગ ભવન અવતાર લહ્યો તિહાં મહાસતી
સામયિક મુનિ વાત સુણ તેહની છતી કરી અણસણ પચ્ચકખાણ થયે સુર તે વલી
સ્વગ ભુવન સુખ ભંગ ભેગવે મનકલી. ૯ ચવી લીધે અવતાર વસંતપુર મહાસતી
શેઠ તણું સુતા હેઈનમે શ્રીમતી ભરયૌવન મનરંગ સખીશું પરિવરી
કેલી કરે દેવાણે લિયે) બહુ જાતે જ કરી૧૦ હવે સામયિક સાધુ સરસ(સુર) સુખ ભોગવી
' લહી માનવને અવતાર આયુ સવિ જોગવી પહેલી ઢાળ સુચંગ કેદારામાં કહી
માન સાગર બહુ પ્રીત અસંગે રહે સહી. ૧૧
