________________
સજઝાયાદિ સ ંગ્રહ
[૧૯૫]
જેને ૧
જે ૨
૨૦ ૩
૨૦ ૪
જે પ્
જૈને અનુભવ આતમ કેરી હવે તે ધન્ય ધન્ય રે સારપણુ· ચિતમે તે ભાવે ભેદઅભેદ ભિન્નાભિન્ન રે દ્રવ્યગુણુ પજવમે' ખેલે પરપરિણતિથી ન્યારે ર આપ સ્વભાવમાં આપ હી ખેલે કેવલ નાણુ જસ પ્યારી રે પુદ્દગલ વસ્તુ દેખીને નિચે ધસે (ન રીઝે) અનાગતકાલ ન નિરખેરે વર્તમાનમાં રહેવે લખે અતીત કાલ નિવ પરખે રે બાહ્ય આતમતણા જે કારણે તેહને જાણી ઉવેખે રે સારપણું જગમાં હિ ન દેખે અન ંત ચતુષ્ટય લેખે રે અતર આતમમાંહી રહેતા પરમાતમને ધ્યાતા રે ભણે મણિચ ંદ્ર તેહને નમિઇ. આપસ્વભાવમાં રાતે રે [૧૯૬] ચાર ચિત્ત નિજ જાણે રે સુલીનતાઇ લય આણે રે યાતાયાત ખેચી આણે રે કિચિત આણુદ જાણે રે સઝાય ધ્યાનને જોગે રે પરમાનંદ ઉપયેગે. ૨ અંતર આતમ કરી છડો રે કેવલી સિદ્ધ પીછાણે રે રસ લેાહ હવે સુવન્ન રે જેનુ પરમાતમમૈં મન રે [૧૯]
આ॰ ૨
આ૦ ૫
અ ૨
અનુભવ સિદ્ધ આતમ જે હાવે યમ ચતુષ્ટયજોવે ૨ ઈચ્છા પ્રવૃત્તિ થિર સિદ્ધ યમમાં નિજશકતે ચિત્ત હાવે રે પ્રથમ યમ' અહિંસાદિક વાર્તા કરતાં સુણતાં મીઠી રે જાણે જિનની આણુ આરા ખીજી વાત અનીટી ૨ ખીજે મે પ્રવતે યાગી જિન આણુામાંહે માગી (માં) રે યમ પાળવાને તત્પર યાગી પ્રમાદઃશા તસ જાગી (ત્યા),૨ અ૦ ૩ ત્રીજે યમે યમી નિરતિચારી અપ્રમત્ત શુભ ભુજ રૂપે રે ૫૨૫૨ (પરીષહપુર) ના થયરી તેહ પાસે હવે તે શાંતરસકૂપે રે અ સિદ્ધયમ તે ચેાથા કહીઇ” પરાક સાધક શુધ્ધે રે જ્જુ મણિચંદ્ર યેગષ્ટિતંત્રે વચન શ્રી હરિશુદ્ધ રે
૧૯૪
આતમ અનુભવ જેહને હવે વિક્ષિપ્ત યાતાયાતસુશ્લિષ્ટ વિક્ષિપ્ત તે અવસર ચિત્ત જાણે પ્રથમ અભ્યાસે ઇજ઼ીપેરે હાવે સુશ્લિષ્ટ તે વળગાડયુ· રહેવે સુલીનતે નિશ્ચલ ચિત્ત રહેવે ખાહ્ય આત્મા શરીરાદિક જાણે પરમાતમ તે સાક્ષાત દેખે પરમાતમનું ધ્યાન કરતાં
ભણે મણિચંદ તેને યાવા
આ
૧
આ હ
આ ૪
અ૦ ૧
૦ ૫
