________________
માર્ગાનુસારી બુદ્ધિથી શોભાયમાન હોય એ ધીર. ધીરનો સ્વભાવ તે ઘેર્ય. અવળી બુદ્ધિનો અર્થ અકરાંતિયાપણું છે. I mean, બધો જ વિવેક છોડીને ખાવા માટે તૂટી પડવા જેવું છે. માર્ગાનુસારી બુદ્ધિનો અર્થ તપ છે. ઓચિત્ય ચૂકાય જ નહીં, એહિક અને પારલોકિક હિતમાં જ પ્રવૃત્તિ થાય આ ઘેર્યનું પરિણામ છે. જરાક કુનિમિત્ત મળ્યું નથી ને આપણે ગબડી પડ્યા નથી આ ધેર્યની ખામી હોય છે. કુનિમિત્તોને સતત નિષ્ફળ બનાવતા જઈએ તો એ અખંડ વર્ષીતપ છે. યાદ આવે સંસારદાવા સ્તુતિ -
नमामि वीरं गिरिसारधीरम् પ્રભુ વીર જે શ્રેષ્ઠ પર્વત-મેરુ જેવા ધીર હતા, એમને મારા નમસ્કાર. પવન લઈ જાય ત્યાં જવું એ અઘેર્ય છે. પ્રભુ લઈ જાય ત્યાં જવું એ ધૈર્ય છે. સતત અન્યાન્ય અશુભમાં ફરવું એ અધૂર્ય છે. શુભ માત્રમાં સદા માટે સ્થિર થઈ જવું એ વૈર્ય છે.
(અહોભાવ વર્ષીતપ )
ધન સાર્થવાહના ભવમાં પ્રભુનો ચોથો વર્ષીતપ હતો – અહોભાવ. ધર્મઘોષ આચાર્ય સાથે સાથે આવવા માટે જ્યારે એમની પાસે આવે છે તે ક્ષણનું વર્ણન અહોભાવમય છે. સસશ્વમમથસ્થા.. ધન સાર્થવાહ અત્યંત આદર સાથે એકદમ ઊભા થઈ જાય છે. હાથ પોતમેળે જોડાઈ જાય છે. માથું સહજપણે ઝુકી જાય છે. - જ્યાં આચાર્ય ભગવંતે પ્રયોજન જણાવ્યું ત્યાં ઘન સાર્થવાહના મુખમાંથી શબ્દો સરી પડે છે - “ધન્યોડમ્ - ખરેખર હું ધન્ય થઈ ગયો. ઓ રસોઈયાઓ, અહીં આવો. જુઓ, આપણા મહાભાગ્યથી આ સંતો આપણી સાથે આવશે, રોજ તમારે એમના ભોજન-પાણીનો પ્રબંધ કરવાનો છે.”
આચાર્ય ભગવંતે ધન સાર્થવાહને નિર્દોષ મુનિચર્યાનો અંદાજ આપ્યો ને અહોભાવ આસમાનને આંખ્યો. યોગાનુયોગ એ જ સમયે કોઈએ એમને
વર્ષીતપની રહસ્યયાત્રા
