________________
બેઠેલી હોય છે. હંમેશા.
પર કી આશ સદા નિરાશા ‘થાય તો આ તો હંમેશા ઓછામાં ઓછો તોતેર મણનો હોય છે. એટલે કે આશામાં ઓછામાં ઓછું આટલું વજનદાર દુઃખ તો હોય જ છે. ઈલાચી પુત્ર દુઃખી છે, કારણ કે એને “પર કી આશા છે. રાજા એનું દળદર ફેડી દે, એવી આશામાં એ રાચી રહ્યો છે. રાજા પણ દુઃખી છે. કારણ કે એને પણ “પર કી આશા' છે. આ નટ ફરી નૃત્ય કરે, એનો પગ લપસે, નીચે પડીને એ મરી જાય અને નટડી મારી થઈ જાય, એવી આશા એના મનમાં રમી રહી છે. લોકો પણ દુઃખી છે, કારણ કે એમને પણ પર કી આશા છે. કાંઈક અચરિજ જોવાની આશામાં એ બધાં દોડી આવ્યા છે, ને હવે રાજા નટને પારિતોષિક આપે એવી આશા એમને મનમાં રમી રહી છે. બધાં જ દુઃખી છે, કારણ કે બધાને કોઈને કોઈ આશા છે, વાસ્તવિક દૃષ્ટિએ કહીએ, તો કોઈને કોઈ નિરાશા છે.
પર કી આશ સદા નિરાશા ઈલાચી પુત્રની પ્રતીક્ષા પરાકાષ્ઠાને આંબી છે... નિરાશા આસમાનને આંબી છે. ને રાજા ઠાવકા મોઢે કહે છે – “ફરીથી નાચ.” ફરીથી ઈલાચીકુમાર વાંસ ઉપર ચઢી ગયો ને નૃત્ય ચાલુ થઈ ગયું.
હકીકતમાં દુનિયાની બધી જ દોડાદોડ ઈલાચીકુમારના નૃત્ય જેવી છે. સ્કુલનો ઘંટ વાગતાની સાથે બહાર નીકળતા બાળકોની દોટ, એક ડિગ્રી માટે કોલેજ, ટ્યુશન ને ક્લાસના ધક્કા ખાતા
~ 79.
