Page Text
________________
पनिओ नाम दीधुं. दलद्री रांकनीपरे वध्यो. ते एकदा मामाए दीठो ते पोताने घेर तेडी गयो. तेज राते मामानुं घर चोरोए लूटयुं. त्यांथी बीजे ठेकाणे गयो, ते ज्यां जाय तेने त्यां चोर लुटे अथवा अग्नी लागे, ने आपदा पामे. हरकोइ विपत्ति तेने आवी पडे. आवी स्थिति जोइ कोइ उभो राखे नहीं ने लोक निंदे के आ तो बलती उपाधी छे, एवी अनेक प्रकारे लोक निंदा करे, ते सांभली मन उद्देगता पाम्यु. तेथी परदेश गयो. ते तामलीप्त नगरमा रह्यो. त्यां विनयधरशेठ वसतो हतो,तेने त्यां सेवकपणे रह्यो तेज दिवशे विनयधर शेठने त्यां आग लागी. तेथी घरमांथी हडकाया कूतरानी पेठे काढ्यो. तेवारे पश्चाताप करवा लाग्यो. पू. वनुं करेलुं कर्म निंदतो हवो. जे जे कर्म स्ववशपणे करे छे. ते कर्म उदे श्रावे त्यारे परवशपणे भोगवां पडे छे एवी निंदा करता त्यांथी बीजे ठेकाणे जाय छे. एम करतो समुद्र ने कांठे गयो ते दिवशे धनवान नामे शेठ वहाणे चडे छे. तेनो सेवक थइने वहाणे चड्यो, ते वहाण कुशले करी परहीपे पहोच्युं त्यारे निपुन्निओ विचारवा लाग्यो के आ अचरीज जेवू लागे छे. जे हुं चड्यो छतां वहाण भाग्यु नहि, एवो विचार करे छे एटलामां दुष्ट देवे दंडे करीने वाहाणने भाग्यु. निपुणीओ समुद्रमां डब्यो त्यां पाटीयं जडयं तेने आधारे समद्रने कांठे आव्यो त्यां गाम छे ते गामना ठाकोर पासे चाकरपणे रह्यो. त्यां धाड पडी, ते धाडीए ठा. कोरनो छोकरो जाणी मारी पीटी धाडमा पकडी लइ गया. ने पोतानी पल्लीमा राख्यो. त्यां बीजा पल्लीपतीए श्रावी पल्लीनो विनाश पमाड्यो तेथी पल्लीपतीए काढी मूक्यो. ते बिलीना वृक्ष नीचे जइने बेठो तो उपरथी बिलु पडयुं तेथी माथु फूटयुं त्यांथी बीजे ठेकाणे गयो एम एक हजार ठेकाणे भम्यो. ज्यां ज्यां जाय त्यां चोरनो, पाणीनो, अग्निनो परसैन्यनो, मरणनो एवा उपद्रव थाय. तेथी ज्यां जाय त्यांथी काढी मुके एम दुःख भोगवतो अटवीने विषे गयो. त्यां सेलक नामे जक्ष छे. ते महा प्रभविक छे ते जक्षने माटे एक चित्ते करी आराधन करतो हवो.
Scanned by CamScanner
| SR No. | 034080 |
| Book Title | Prashnottar Chintamani |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Anupchand Malukchand Sheth |
| Publisher | Jain Gyan Prasarak Mandal |
| Publication Year | 1906 |
| Total Pages | 299 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 135 MB |