________________
( १३१ ) भगवंत तथा कोइ ठेकाणे धर्माचार्य जेनाथी धर्म पाम्या छे, तेने पण भ गवान् वंदनमां वंदन करवुं. माटे भगवानने वांदती तखते भगवान् तथा धर्माचार्यने उपयोगमां लेवा, श्राचार्य तथा उपाध्याय साधु ए चारेने वंदन कर. पछी इच्छाकरी भगवान् पसाय करी समस्त श्रावकने वांदु ? श्रावकने वांदवा सारु पडिक्कमणा हेतुगर्भितमां तथा धर्मसंग्रहमां तथा ज्ञानविमलसूरिनी करेली पडिक्कमणानी विधिनी सझायमां पण छे. ते सझायमालानी चोपडीमां पाने २०४ मे छे. वली प्रवृत्ति पण केटलएक ठेकाणे छे. ए रीते वंदन करी रह्या पछी देवसि पडिक्कमणे ठाउं ? एटले हवे देवसि प्रतिक्रमण शरु करूं छं. दिवसना पापनुं सामान्यपणे मिच्छा मिदुक्कडं देवा देवसिश्रदुचितिअ कह्या पछी करेमिभंते कही एटले पहेलो आवश्यक शरु थयो. ते पहेलो सामायिक आवश्यक छे ते वारंवार कहेवानी मतलब एटली छे जे पडिक्कमणुं करवुं छे ते समता परिणामे रही ने कर छे. वारंवार करेमिभंते कहेवाथी समतानी वृद्धि थाय छे. पछी देवसि अइयारोकओ कही तरसउत्तरी कही आठ गाथानो काउसग्ग कवो, तेनुं कारण जे आगल पाप आलोववुं छे. ते काउस्सग्गमां रही संभारी काढवं. ते सारु काउसग्ग करवो. पछी लोगस कहेवो. ए बीजो श्रावश्यक छे, चोवीसच्छा नामे एटले चोवीश प्रभुना गुणग्राम करवा छे, पछी मुहपत्ति पडिलेहवी. पछी गुरु आगल पाप आलोवबुं छे ते गुरु वंदन कर जोइए. ते सारु द्वादशात्रत वंदन कर, एत्रीजो आपछी देवसी श्रालोव कहि, सामान्य रीते आलोववा रूप देवसि अइआरोकत्रो कहेवुं, ते पछी गमणागमण अढार पाप स्थानक आलोवे. पछी वंदितु कहेवामां मंगल अर्थे पहेलो नवकार भणवो, समभाव वधारवाने करेमिभंते कहेवी. सामान्य आलोववा रूप देवसि अइयारोकओ कहेवो. पछी विस्तारे पाप आलोववा वंदितु कहे. ते चोथो श्रावश्य क. समता परिणामथी स्थिरताए कहेवुं, जे जे अतिचार आवे तेमां दूषण लाग्यं होय तो तेनी निंदा करवी. महा वैराग्यभाव लावीने पापनुं आ
वश्यक.
Scanned by CamScanner
