________________
ଚିନ୍ତା
ଭଗବାନ କହିଲେ, ସେତେବେଳେ ମୁଁ କହିଲି, ଏ ତାଳ ମିଶୁଛି, ତଥାପି କାଳେ କାହାର ଭୂଲ୍ ହେଉଥବ, ତେବେ ଆଗକୁ ଜାଞ୍ଚକର ।
ସେତେବେଳେ ସହଜାନନ୍ଦ ସାମୀ କହୁଛନ୍ତି, ‘ମାରି ବଗର ଏକ ତରୁଣଂୟ ନେହିଁ ତୁଟେ ! ’ ଓହୋ ! ତୁମେ ଏଥରେ ପକ୍କା ଅଟ ? ! ଏ ‘ତୁମ ବିନା ଖଣ୍ଡିଏ ଘାସ ମଧ୍ୟ ଛିଡ଼ିବ ନାହିଁ ?’ ତେବେ କହିଲି, ‘ଠିକ୍ ଅଛି, ତିନିଟା ତାଳ ମିଶିଲା ।’ ପୁଣି କହିଲି, ଆହୁରି ତାଳ ମିଶାଇବା ।
୧୦
ଏବେ କବୀର ସାହେବ କ’ଣ କହୁଛନ୍ତି, ‘ପ୍ରାରବ୍ଧ ପହଲେ ବନା, ପିଛେ ବନା ଶରୀର, କବୀର ଅଙଭା ୟେ ହେ, ମନ ନେହିଁ ବାନ୍ଧି ଧୀର୍ I’ମନକୁ ଧୈର୍ଯ୍ୟ ରହୁନାହିଁ, ଏହା ବଡ଼ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଅଟେ । ଏ ସବୁ ତାଳ ମିଶିଲା, ସମସ୍ତଙ୍କୁ ପଚାରି ଚାଲିଲି ! ‘ତୁମର ମତ କ’ଣ ?’ କୁହ, କହିଦିଅ ।
ହଁ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିର ଭୂଲ୍ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ବୀତରାଗଙ୍କର ଭୂଲ୍ ତ’ କହିପାରିବାନି । ଲେଖୁବାବାଲାର ଭୂଲହୋଇଯାଇଥବ ତେବେ ଏପରି ହୋଇପାରେ । ବୀତରାଗଙ୍କର ଭୂଲ୍ ତ’ ମୁଁ କେବେ ମାନିବି ହିଁ ନାହିଁ । ମୋତେ ଯେତେ ମଧ୍ୟଏପଟୁସେପଟୁ ବୁଝାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକର କିନ୍ତୁ ବୀତରାଗମାନଙ୍କର ଭୂଲ୍ ମୁଁ କେବେ ମଧ୍ୟ ମାନିନାହିଁ । ପିଲାଦିନରୁ, ଜନ୍ମରୁ, ବୈଷ୍ଣବ ହେବା ସତ୍ତ୍ବେ ମଧ୍ୟ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କର ଭୁଲ ବୋଲି ମାନିନାହିଁ । କାରଣ ଏତେ ଅଭିଜ୍ଞ ପୁରୁଷ ! ଯାହାଙ୍କରଗୁଣଗାନ କଲେ କଲ୍ୟାଣ ହୋଇଯାଏ ! ! ଆଉ ଦେଖ, ମୋର ଦଶା ଦେଖ! ରାଇ ମାତ୍ର କମ୍-ବେଶୀ ନାହିଁ । ଆରେ ! ଗୋଟିଏ ରାଇ ଦାନା ଦେଖୁଛ ତୁମେ ? ତେବେ କୁହନ୍ତି ନିଅ! ରାଇ ଦାନା ଦେଖୁନଥୁବୁ ? ଗୋଟିଏ ରାଇ ଦାନା ଯେତିକି ଫରକ୍ ହେବାର ନାହିଁ ଆଉ ଦେଖ, ଲୋକେ ଅଣ୍ଟାଭିଡ଼ି, ଯେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚେଇଁ ପାରିବେ, ସେତେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚେଇଁ ବସୁଛନ୍ତି । ଶରୀରକୁ ଟାଣି-ଓଟାରୀ ଚେଉଁଛନ୍ତି ଏବଂ ପୁଣିତ’ ହାର୍ଟ ଫେଲ୍ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି କରୁଛନ୍ତି !
ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ମୂଲ୍ୟ
କାହାର ?
ଜଣେ ବୁଢ଼ା କାକା ଆସିଲେ ଏବଂ ମୋ ଗୋଡ଼ତଳେ ପଡ଼ି ବହୁତ କାନ୍ଦିଲେ । ମୁଁ ପଚାରିଲି, ‘କ’ଣ ଦୁଃଖ ଅଛି ତୁମକୁ ?’ ତେବେ କହିଲେ, ‘ମୋ ଗହଣା ଚୋରି
