________________
મૂળ સ્તવના
પ
એમ અનેક વાદી મતવિભ્રમ, ચિત્તસમાધ તે માટે પૂછું, તુમ વળતું જગદ્ગુરુ ઇણિ પરે ભાખે, પક્ષપાત સખ છ'ડી; રાગ દ્વેષ : મેહ ૫૫ વર્જિત,
આતમનું રઢ
સકટ પડિયા ન લહે; વિષ્ણુ તત કોઈ ન કહે. મુનિ છ
મ`ડી. મુનિ॰ ૮
સા ફિર ઇમે
નાવે;
એહ તત્ત્વ ચિત્ત લાવે. મુનિ॰ ૯
કાઉ,
આતમધ્યાન કરે તો વાગજાળ બીજું સહુ જાણે, જેણે વિવેક ધરી એ પખ ગ્રહિયા, તે તતજ્ઞાની કRsિયે; શ્રી મુનિસુવ્રત કૃપા કરો તો, આનંદઘન’ પદ
લહીએ. મુનિ॰ ૧૦
૨૧. શ્રી નમિનાથ જિન સ્તવન
( રાગ-આશાઉરી, ધન ધન સંપ્રતિ રાન્ન સાચો-એ દેશી.)
ષડ્ દર્શન જિન અંગ ભણીજે, ન્યાસ ષડંગ જો સાધે રે;
મિ જિનવરના ચરણ ઉપાસક, ષડ્ દરશન આરાધે રે. ષડૂ ૧ જિન સુરપાદપ પાય વખાણા, સાંખ્ય-દ્વેગ દાય ભેદે રે; આતમસત્તા વિવરણ કરતાં, લહે દુગ અંગ અખેદે રે. ષડૂ૦ ૨ ભેદ્ય અભેદ સુગત મીમાંસક, જિનવર દોય કર ભારી રે; લેાકાલાક આલમન ભજીયે, ગુરુમુખથી અવધારી રે. ષડૂ॰ ૩ લેાકાયતિક કૂખ જિનવરની, અશવિચાર જો કીજે રે; તત્ત્વવિચાર સુધારસધારા, ગુરુગમ વિષ્ણુ કમ પીજે ૨ ? ષડ્॰ ૪ જૈન જિનેશ્વર ઉત્તમ અંગ, અતર’ગ અહિર ગે
રે;
વૃત્તિ
જે
ન્યાસ
સાગર ભજના રે; ૦ ૬ જિનવર હાવે રે;
અક્ષર ન્યાસ ધરા આરાધક, આરાધે ધરી સંગે રે. ષડ્॰ પ જિનવરમાં સઘળાં દર્શન છે, દર્શને જિનવર ભજના રે; સાગરમાં સઘળી તિટની સહી, તિટનીમાં જિન સ્વરૂપ થઈ જિન આરાધે, તે સહી ભૃંગી ઇલિકાને ચટકાવે, તે ચૂરણિ ભાષ્ય સૂત્ર નિયુક્તિ, સમયપુરુષનાં અંગ કહ્યાં એ, મુદ્રા ખીજ ધારણા અક્ષર, જે ધ્યાવે તે નવિ ચીજે,
ભ’ગી
જગ
જાવે રે. ષડૂ॰ ૭
પર પર અનુભવ રે; છેદે તે દુરભવ ૨. પ ્॰ ૮ અરથ વિનિયોગે રે; ક્રિયાઅવ’ચક ભાગે રે, ષડૂ॰ ૯
[ ૫૧૩
