________________
હૃદયપ્રદીપષત્રિંશિકા
જે યથાવસ્થિત તત્ત્વને જાણતા નથી, વિકલ્પો-ચિંતા અને વિષયથી આકુળ છે; સંસારના દુઃખથી રિબાતાં તે જીવોને સ્વપ્રમાં પણ સમાધિનું સુખ અનુભવાતું નથી.
३२
Че
श्लोको वरं परमतत्त्वपथप्रकाशी, न ग्रन्थकोटिपठनं जनरञ्जनाय । सञ्जीवनीति वरमौषधमेकमेव,
व्यर्थः श्रमप्रजननो न तु मूलभारः ॥ १०६ ॥
પરમ તત્ત્વના માર્ગને બતાવનાર એક શ્લોક સારો; જનરંજન માટે કરોડો ગ્રંથ ભણવા સારા નહીં.. સંજીવની એ એક જ ઔષધ સારું છે; શ્રમને વધારનાર, નકામો મૂળિયાનો ભારો નહીં.
३३
तावत् सुखेच्छा विषयार्थभोगे,
यावन् मनःस्वास्थ्यसुखं न वेत्ति ।
लब्धे मनःस्वास्थ्यसुखैकलेशे, त्रैलोक्यराज्येऽपि न तस्य वाञ्छा ॥१०७॥
જ્યાં સુધી મનની સ્વસ્થતાનું સુખ જાણતો નથી, ત્યાં
સુધી જ વિષયોના ભોગમાં સુખની ઇચ્છા થાય છે. મનના સ્વાસ્થ્યના સુખનો અંશ પણ મળે, પછી ત્રણે લોકના રાજ્યની પણ ઇચ્છા રહેતી નથી.
