________________
૫૪
१३
યોગસારાદિ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા यस्मिन् कृते कर्मणि सौख्यलेशो, दुःखानुबन्धस्य तथाऽस्ति नान्तः । मनोऽभितापो मरणं हि यावत्, मूल्ऽपि कुर्यात् खलु तन्न कर्म ॥१२॥
જે કાર્ય કરવાથી અંતરમાં સુખનો અંશ પણ ન અનુભવાય કે દુઃખોની પરંપરાનો અંત ન થાય, માત્ર મનને ત્રાસ થાય કે भोत आवे, तेवुअर्य (५२र्थित) तो भू ५५॥ न ४३. १४ यदर्जितं वै वयसाऽखिलेन,
ध्यानं तपो ज्ञानमुखं च सत्यम् । क्षणेन सर्वं प्रदहत्यहो ! तत्, कामो बली प्राप्य छलं यतीनाम् ॥१३॥
આખી જિંદગીમાં જે ધ્યાન, તપ કે જ્ઞાન દ્વારા સત્ય અર્જિત કર્યું હોય, અહો ! છિદ્ર જોઈને સાધુમાં ઘૂસી ગયેલો બળવાનું એવો કામ, તે બધાને જ સળગાવીને સાફ કરી નાખે છે.
१५
बलादसौ मोहरिपुर्जनानां, ज्ञानं विवेकं च निराकरोति । मोहाभिभूतं हि जगद्विनष्ट, तत्त्वावबोधादपयाति मोहः ॥१४॥
