________________
આત્મનિંદા દ્વાબિંશિકા
२४ सामर्थ्यमेतद्भवतोऽस्ति सिद्धि,
सत्त्वानशेषानपि नेतुमीश ! । क्रियाविहीनं भवदध्रिलीनं, दीनं न किं रक्षसि मां शरण्य !? ॥१२॥
હે સ્વામી ! તમારી એ શક્તિ છે કે સર્વ જીવોને મોક્ષે લઈ જઈ શકો. તો પછી હે શરણદાતા ! તમારા ચરણે આવેલા, ક્રિયાહીન અને દીન એવા મારું રક્ષણ કેમ કરતા નથી ? २५ त्वत्पादपद्मद्वितयं जिनेन्द्र !,
स्फुरत्यजस्त्रं हृदि यस्य पुंसः । विश्वत्रयीश्रीरपि नूनमेति, तत्राश्रयार्थं सहचारिणीव ॥१३॥
હે જિનેન્દ્ર ! જે માણસના હૃદયમાં સદા તમારા ચરણકમળનું ધ્યાન છે, ત્રણે જગતની લક્ષ્મી પત્નીની જેમ તેનો આશ્રય કરે છે. २६ अहं प्रभो ! निर्गुणचक्रवर्ती,
क्रूरो दुरात्मा हतकः सपाप्मा । ही दुःखराशौ भववारिराशी, यस्मान्निमग्नोऽस्मि भवद्विमुक्तः ॥९४॥
હે પ્રભુ! હું નિર્ગુણોમાં ચક્રવર્તી, ક્રૂર, દુષ્ટ, હિંસક અને પાપી છું. તેથી જ આપના વિના દુઃખભરપૂર સંસારસમુદ્રમાં ડૂળ્યો
