________________
સ્તુતિસંગ્રહ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
આયુષ્ય ઘટતું જાય તો પણ, પાપબુદ્ધિ નવ ઘટે, આશા જીવનની જાય પણ, વિષયાભિલાષા નવ મટે; ઔષધ વિષે કરું યત્ન પણ, હું ધર્મને તો નવ ગણું,
બની મોહમાં મસ્તાન હું, પાયા વિનાના ઘર ચણું. १७ नात्मा न पुण्यं न भवो न पापं,
मया विटानां कटुगीरपीयम् । अधारि कर्णे त्वयि केवलार्के, पुरः स्फुटे सत्यपि देव ! धिङ्माम् ॥६४॥
આત્મા નથી પરભવ નથી, વળી પુણ્ય પાપ કશું નથી, મિથ્યાત્વીની કટુ વાણી મેં ધરી, કાન પીધી સ્વાદથી; રવિ સમ હતા જ્ઞાને કરી, પ્રભુ આપશ્રી! તો પણ અરે !, દીવો લઈ કૂવે પડ્યો, ધિક્કાર છે મુજને ખરે. १८ न देवपूजा न च पात्रपूजा,
न श्राद्धधर्मश्च न साधुधर्मः । लब्ब्वाऽपि मानुष्यमिदं समस्तं,
कृतं मयाऽरण्यविलापतुल्यम् ॥६५॥ મેં ચિત્તથી નહીં દેવની કે, પાત્રની પૂજા ચહી, ને શ્રાવકો કે સાધુઓનો, ધર્મ પણ પાળ્યો નહિ; પામ્યો પ્રભુ ! નરભવ છતાં, રણમાં રડ્યા જેવું થયું ધોબીતણા કુત્તા સમું, મમ જીવન સહુ એળે ગયું.
