________________
વીતરાગસ્તોત્ર સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા १६/३ रागाहिगरलाघ्रातो-ऽकार्षं यत्कर्म वैशसम् ।
तद्वक्तुमप्यशक्तोऽस्मि, धिङ्मे प्रच्छन्नपापताम् ! ।।८।।
રાગરૂપી સર્પના ઝેરથી મૂચ્છિત એવા મેં જે પાપ કર્યા, તે કહી પણ શકાય તેમ નથી. મારી છૂપી રીતે પાપ કરવાની વૃત્તિને ધિક્કાર હો ! १६/४ क्षणं सक्तः क्षणं मुक्तः, क्षणं क्रुद्धः क्षणं क्षमी
मोहाद्यैः क्रीडयैवाहं, कारितः कपिचापलम् ।।८१।।
ઘડીકમાં આસક્ત, ઘડીકમાં મુક્ત, ઘડીકમાં ગુસ્સો, ઘડીકમાં ક્ષમા.. આમ, મોહ વગેરેએ રમત રમીને મને વાંદરા જેવો ચંચળ બનાવ્યો છે. १६/५ प्राप्यापि तव सम्बोधिं, मनोवाक्कायकर्मजैः ।
दुश्चेष्टितैर्मया नाथ !, शिरसि ज्वालितोऽनलः ।।८२।।
હે નાથ ! આપનું સમ્યગ્દર્શન પામવા છતાં પણ મનવચન-કાયાના દુષ્કાર્યોથી મેં મારા જ) માથા પર આગ સળગાવી
१६/५ त्वय्यपि त्रातरि त्रातर् !, यन्मोहादिमलिम्लुचैः ।
रत्नत्रयं मे ह्रियते, हताशो हा ! हतोऽस्मि तत् ।।८३।।
હે રક્ષણહાર ! આપના જેવા રક્ષણ કરનાર હોવા છતાં મોહ વગેરે લૂંટારાઓ મારી રત્નત્રયી લૂંટી જાય છે, તેથી હતાશ એવો હું દુઃખી દુઃખી થઈ ગયો છું.
