________________
અધ્યાત્મસાર સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા ९/१९ क्षणं चेतः समाकृष्य, समता यदि सेव्यते ।
स्यात् तदा सुखमन्यस्य, यद् वक्तुं नैव पार्यते ॥६३॥
એક ક્ષણ પણ જો ચિત્તને નિયંત્રિત કરીને સમતાનું સેવન કરાય, તો જે સુખનો અનુભવ થાય, તે બીજાને કહી પણ શકાતું નથી. ९/२६ सन्त्यज्य समतामेकां, स्याद् यत् कष्टमनुष्ठितम् ।
तदीप्सितकरं नैव, बीजमुप्तमिवोषरे ॥६४॥
સમતાને છોડીને જે કંઈ કષ્ટ ભોગવાય, તે ઉષરભૂમિમાં વાવેલા બીજની જેમ ઇચ્છિત ફળને આપનાર થતું નથી. ९/२२ प्रचितान्यपि कर्माणि, जन्मनां कोटिकोटिभिः ।
तमांसीव प्रभा भानोः, क्षिणोति समता क्षणात् ॥६५॥
સૂર્યની પ્રભા જેમ અંધકારને ક્ષણમાં હણે, તેમ સમતા કરોડો જન્મોમાં ભેગા કરેલા કર્મોને ક્ષણમાં જ હણે છે.
– અનુષ્ઠાન – १०/३ आहारोपधिपूजद्धि-प्रभृत्याशंसया कृतम् ।
शीघ्रं सच्चित्तहन्तृत्वाद्, विषानुष्ठानमुच्यते ॥६६॥
આહાર-ઉપધિ-સત્કાર-ઋદ્ધિ વગેરેની ઇચ્છાથી કરેલ અનુષ્ઠાન, તરત જ સચ્ચિત્તનું નાશક હોવાથી “વિષ' કહેવાય
