________________
અધ્યાત્મસાર સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
२/१७ अतो मार्गप्रवेशाय, व्रतं मिथ्यादृशामपि । द्रव्यसम्यक्त्वमारोप्य, ददते धीरबुद्धयः ॥१७॥
એટલે જ ગંભીર બુદ્ધિમાન મહાપુરુષો માર્ગમાં પ્રવેશ કરાવવા માટે મિથ્યાત્વીઓને પણ દ્રવ્યસમ્યક્ત્વનું આરોપણ કરીને દીક્ષા આપે છે.
39
२/ १८ यो बुद्ध्वा भवनैर्गुण्यं, धीरः स्याद् व्रतपालने ।
स योग्यो भावभेदस्तु, दुर्लक्ष्यो नोपयुज्यते ॥१८॥
જે સંસારની નિર્ગુણતા જાણીને વ્રતપાલનમાં અવિચળ હોય તે (દીક્ષા માટે) યોગ્ય છે. બાકી અંતરના પરિણામ તો અગમ્ય હોવાથી (યોગ્યતાની પરીક્ષામાં) ઉપયોગી નથી.
२ / १९ नो चेद् भावापरिज्ञानात्, सिद्ध्यसिद्धिपराहतेः ।
दीक्षा दानेन भव्यानां मार्गोच्छेदः प्रसज्यते ॥ १९ ॥
"
જો આમ ન માનો તો, ૧. ભાવ જાણી શકાતા ન હોવાથી અને ૨. ભાવ હોય તો દીક્ષાની જરૂર નથી અને ભાવ ન હોય તો દીક્ષાની યોગ્યતા નથી. આમ યોગ્યને પણ દીક્ષા નહીં આપવાથી માર્ગનો જ ઉચ્છેદ થશે.
२/ २० अशुद्धानादरेऽभ्यासायोगान्नो दर्शनाद्यपि ।
सिद्धयेन्निसर्गजं मुक्त्वा, तदप्याभ्यासिकं यतः ॥२०॥
