________________
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂતરનમંજૂષા
૧૦૫
१५/९ कुर्या न कुत्रापि ममत्वभावं,
न च प्रभो ! रत्यरती कषायान् । इहापि सौख्यं लभसेऽप्यनीहो, ह्यनुत्तरामर्त्यसुखाभमात्मन् ! ॥७२॥
હે સમર્થ આત્માનું ! ક્યાંય મમત્વ ન કર. રતિ-અરતિ કે કષાય ન કર. તો નિઃસ્પૃહ એવો તું અહીંયાં જ અનુત્તર દેવ જેવું સુખ મેળવીશ.
१६/३ निःसङ्गतामेहि सदा तदात्मन् !
अर्थेष्वशेषेष्वपि साम्यभावात् । अवेहि विद्वन् ! ममतैव मूलं, शुचां सुखानां समतैव चेति ॥७३॥
હે આત્મન્ ! માટે જ બધા પદાર્થો પર સમતાભાવથી नि:संग (मनासत) बन. विद्वान् ! ममता ४ बाहु:मोनुं મૂળ છે અને સમતા જ સુખોનું મૂળ છે, તે જાણી લે. १६/५ तमेव सेवस्व गुरुं प्रयत्नाद्,
अधीष्व शास्त्राण्यपि तानि विद्वन् ! । तदेव तत्त्वं परिभावयात्मन् ! येभ्यो भवेत् साम्यसुधोपभोगः ॥७४॥
