________________
અધ્યાત્મકલ્પદ્રુમ સૂક્તરત્નમંજૂષા
८/९ अधीतिमात्रेण फलन्ति नागमाः,
समीहितैर्जीव ! सुखैर्भवान्तरे । स्वनुष्ठितैः किन्तु तदीरितैः खरो, न यत् सिताया वहनश्रमात् सुखी ॥२७॥
હે જીવ! માત્ર ભણવાથી આગમો ભવાંતરમાં ઇચ્છિત સુખ આપવાપૂર્વક ફળતા નથી, પરંતુ તેમાં કહેલાં સુંદર અનુષ્ઠાનો (કરવા)થી ફળે છે. ગધેડો કાંઈ સાકરનું વહન કરવામાત્રથી સુખી थतो नथी.
~~षायत्याग-~७/१५ कष्टेन धर्मो लवशो मिलत्यं,
क्षयं कषायैर्युगपत् प्रयाति च । अतिप्रयत्नार्जितमर्जुनं ततः, किमज्ञ ! ही हारयसे नभस्वता ? ॥२८॥
ઘણી મહેનતે થોડો થોડો કરીને ધર્મ મળે છે, અને કષાયોથી એકઝાટકે નાશ પામે છે. તો હે મૂર્ખ ! ઘણી મહેનતે મેળવેલું સોનું પવનથી કેમ ઊડાડી દે છે? ७/१६ शत्रूभवन्ति सुहृदः कलुषीभवन्ति,
धर्मा यशांसि निचितायशसीभवन्ति । स्निह्यन्ति नैव पितरोऽपि च बान्धवाश्च, लोकद्वयेऽपि विपदो भविनां कषायैः ॥२९॥