________________
સંબોધપ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા १३८९ जिणसाहुगुणकित्तण-पसंसणादाणविणयसंपत्तो ।
सुयसीलसंजमरओ, धम्मज्झाणी मुणेयव्वो ॥१६॥
અરિહંત અને સાધુના ગુણોનાં વર્ણન-પ્રશંસા અને દાનવિનયથી યુક્ત, શ્રુત-શીલ અને સંયમમાં રત હોય તે ધર્મધ્યાની જાણવો. १४१४ हुँति सुभासवसंवर-विणिज्जरामरसुहाइ विउलाई ।
झाणवरस्स फलाइं, सुहाणुबंधीणि धम्मस्स ॥१७॥
પુણ્યબંધ, સંવર, નિર્જરા અને વિપુલ દેવસુખો - આ બધા શ્રેષ્ઠ ધર્મધ્યાનના શુભાનુબંધી ફળો છે. १३९४ ओसारिइंधणभरो, जह परिहाइ कमसो हुयास व्व ।
थोवेंधणोवसेसो, निव्वाइ तओऽवणीओ य ॥२८॥
જેમ અગ્નિ, ઇંધણ દૂર કરવાથી ધીમે ધીમે ઘટે અને થોડું ઇંધણ બાકી રહે ત્યારે થોડો જ રહે, ઇંધણ લઈ લેવાથી બુઝાઈ જાય... १३९५ तह विसयेंधणहीणो, मणोहुयासो कमेण तणुअंमी।
विसइंधणे निरंभइ, निव्वाइ तओऽवणीओ य॥१९॥
તેમ, વિષયરૂપી ઇંધણ ઘટવાથી મન (વિકલ્પ)રૂપી અગ્નિ ધીમે ધીમે ઘટે. થોડા જ વિષયો રહે ત્યારે મનનો નિરોધ થાય અને વિષયરૂપી ઇંધણ દૂર થતાં તે શાંત થઈ જાય.
