________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
१३३८ तह तिव्वकोहलोहाउलस्स, भूओवघायणमणज्जं । परदव्वहरणचित्तं, परलोगावायनिरविक्खं ॥८१॥
અને તીવ્ર ક્રોધ કે લોભથી આકુળ વ્યક્તિનું પરલોકના અપાયના ડર વિનાનું, જીવહિંસાકારી, અનાર્ય એવું બીજાના ધનને હરવાનું ચિત્ત...
१३३९ सद्दाइविसयसाहण-धणसंरक्खणपरायणमणिकं । सव्वाभिसंकणपरोवघायकलुसाउलं चित्तं ॥८२॥
બધા પરની શંકા અને બીજાને મારવાના વિચારોથી યુક્ત એવું, શબ્દાદિ વિષયોના સાધન એવા ધનના સંરક્ષણમાં પરાયણ એવું અનિષ્ટ ચિત્ત...
૨૨
१३४१ एयं चउव्विहं राग-दोसमोहंकियस्स जीवस्स । रुद्दं झाणं संसार - वड्डणं नरयगइमूलं ॥८३॥ રાગ-દ્વેષ-મોહ યુક્ત જીવનું આ ચાર પ્રકારનું રૌદ્રધ્યાન સંસારવર્ધક અને નરકગતિનું કારણ છે.
१३४४ परवसणं अभिनंदइ, निरविक्खो निद्दओ निरणुतावो । हरिसिज्जइ कयपावो, रुद्दज्झाणोवगयचित्तो ॥ ८४ ॥
રૌદ્રધ્યાન યુક્ત ચિત્તવાળો જીવ બીજાની આપત્તિમાં ખુશ થાય, પાપના ડર વિનાનો, ક્રૂર, પશ્ચાત્તાપ વિનાનો હોય, પાપ કરીને ખુશ થાય.
