________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
નીલલેશ્યાથી જીવ માયા-કપટમાં કુશળ, અનીતિથી
કમાવાનો લોભી, ચપળ, ચંચળ, તીવ્ર કામાસક્ત અને જૂઠું બોલનારો થાય.
૧૮
१३०० मूढो आरंभपिओ, पावं न गणेइ सव्वकज्जेसु ।
न गणेइ हाणिवुड्डी, कोहजुओ काउलेसाए ॥६६॥ કાપોતલેશ્યાથી જીવ મૂઢ (અજ્ઞાની), આરંભપ્રિય, સર્વ કાર્યોમાં પાપને ન માનનારો, લાભ-નુકસાનને ન વિચારનારો, ક્રોધી થાય.
१३०१ दक्खो संवरसीलो, रिजुभावो दाणसीलगुणजुत्तो ।
धम्मंमि होइ बुद्धी, अरुसणो तेउलेसाए ॥६७॥ તેજોલેશ્યાથી જીવ કુશળ, સંવરથી યુક્ત, સરળ, દાનશીલ ગુણસંપન્ન, ધર્મની ઇચ્છાવાળો, ગુસ્સે ન થનાર થાય. १३०२ सत्तणुकंपो य थिरो, दाणं खलु देइ सव्वजीवाणं ।
अइकुसलबुद्धिमंतो, धिइमंतो पम्हलेसाए ॥६८॥
પદ્મલેશ્યાથી જીવ જીવો પર દયાવાળો, સ્થિર, બધા જીવોને દાન આપનાર, અતિકુશળ બુદ્ધિવાળો અને ધૃતિમાન્ થાય.
१३०३ धम्मंमि होइ बुद्धी, पावं वज्जेइ सव्वकज्जेसु । आरंभेसु न रज्जइ, अपक्खवाइ य सुक्काए ॥६९॥
