________________
સંબોધ પ્રકરણ સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
દુઃશીલ જીવો-કપાયેલી ઇન્દ્રિયવાળા, નપુંસક, કુરૂપ,
દુર્ભાગી, ભગંદર રોગી, વિધવા, દુરાચારી વિધવા, વંધ્યા, મૃત બાળકને જન્મ આપનાર અને વિષકન્યા થાય છે.
५८९ जहा कुक्कडपोयस्स, निच्चं कुललओ भयं ।
एवं खु बंभयारिस्स, त्थीसंगाओ महाभयं ॥२६॥ કૂકડાના બચ્ચાંને જેમ બિલાડીથી હંમેશાં ડર હોય, તેમ બ્રહ્મચારી સાધુને સ્રીના પરિચયથી મહાભય હોય. ५९० पुरिसासणंमि इत्थी, जामतिगं जाव नोपवेसेइ । त्थी आसणंमि पुरिसो, अंतमुहुत्तं विवज्जिज्जा ॥२७॥ પુરુષના આસને સ્ત્રી ત્રણ પ્રહર સુધી ન બેસે. સ્ત્રીના આસનને પુરુષ એક અંતર્મુહૂર્ત સુધી વર્ષે. અપરિગ્રહ
५९२ भंडोवगरणदेहप्पभिईसु, गामदेससंघेसु ।
नो कुव्विज्ज ममत्तं, या वि सो समणगुणजुत्तो ॥ २८ ॥ જે પાત્રા-ઉપકરણ-શરીર વગેરે પર, ગામ-દેશ કે સંઘ પર ક્યારેય મમત્વ ન કરે, તે શ્રમણના ગુણથી યુક્ત છે. १९८२ जह जह अप्पो लोहो, जह जह अप्पो परिग्गहारंभो । तह तह सुहं पवड्डइ, धम्मस्स य होइ संसिद्धी ॥ २९ ॥
