________________
પ્રકરણાદિ સૂક્ત- રત્ન - મંજૂષા
ગુરુવંદન ત્રણ પ્રકારનું છે : ફિટ્ટા, થોભ અને દ્વાદશાવર્ત. માથું નમાવવું વગેરે ફિટ્ટા, બે ખમાસમણથી પૂર્ણ વંદન તે થોભ. ४ तइयं तु छंदणदुगे, तत्थमिहो आइमं सयलसंघे ।
बीयं तु दंसणीण य, पयट्ठिआणं च तइअंतु ॥५६॥
બે વાંદણા તે દ્વાદશાવર્ત. તેમાં પહેલું સકળ સંઘને, બીજું શ્રમણોને અને પદવીધરને ત્રીજું વંદન કરવાનું છે. १४ माय पिय जिट्ठभाया, ओमा वि तहेव सव्वरायणिए ।
किइकम्म न कारिज्जा, चउसमणाइ कुणंति पुणो ॥५७॥
માતા, પિતા, મોટા ભાઈ પર્યાયમાં નાના હોય તોપણ અને બધા રત્નાધિક પાસે વંદન ન કરાવવું. બાકીના સાધુ વગેરે ચાર (સાધુ-સાધ્વી-શ્રાવક-શ્રાવિકા) વંદન કરે. १५ विक्खित्त-पराहुत्ते अ, पमत्ते मा कयाइ वंदिज्जा ।
आहारं नीहारं, कुणमाणे काउकामे य ॥५८॥
કાર્યમાં વ્યસ્ત, પરામુખ, નિદ્રા વગેરેમાં પ્રમત્ત, આહાર કે નીહાર કરતા/કરવા જઈ રહેલા ગુરુને ક્યારેય વંદન ન કરવું.
पसंते आसणत्थे अ, उवसंते उवहिए । अणुन्नवित्तु मेहावी, किइकम्मं पउंजइ ॥५९॥
પ્રશાંત (વ્યસ્ત નહીં), આસને બેઠેલા, ઉપશાંત (ક્રોધમાં નહી) અને ઉપસ્થિત (વંદન લેવા તૈયાર) ગુરુની રજા લઈને મર્યાદાવંત શિષ્ય વંદન કરવું.
