________________
ભવભાવના સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા ४६० दुक्करमेएहिं कयं, जेहिं समत्थेहिं जोव्वणत्थेहिं ।
भग्गं इंदियसेन्नं, धिइपायारविलग्गेहिं ॥७७॥
સશક્ત અને યુવાન એવા જેમણે દઢતારૂપી કિલ્લામાં રહીને ઇન્દ્રિયની સેનાને પરાજિત કરી, તેમણે દુષ્કર કાર્ય કર્યું છે. ४६१ जम्मं पिताण थुणिमो, हिमं व विप्फुरियझाणजलणंमि ।
तारुण्णभरे मयणो, जाण सरीरंमि निविलीणो ॥७८॥
તેમના જન્મની પણ પ્રશંસા કરીએ છીએ કે જેમના યુવાન શરીરમાં પણ કામ, ધ્યાનના અગ્નિમાં બરફની જેમ ઓગળી ગયો છે. ४६२ जे पत्ता लीलाए, कसायमयरालयस्स परतीरं ।
ताण सिवरयणदीवं-गमाण भई मुर्णिदाणं ॥७९॥
જે રમતમાત્રમાં કષાયસમુદ્રના પારને પામ્યા છે, તે મોક્ષરૂપી રત્નદ્વીપમાં જનારા મુનિઓનું કલ્યાણ હો. ४६६ आसन्ने परमपए, पावेयव्वंमि सयलकल्लाणे ।
जीवो जिणिंदभणियं, पडिवज्जड़ भावओ धम्मं ॥४०॥
મોક્ષ નજીક હોય, સકળ કલ્યાણ થવાનું હોય ત્યારે જ જીવ જૈનધર્મને ભાવથી સ્વીકારે છે. ४६८ माणुस्स खेत्त-जाइ-कुल-रूवारोग्ग-आउयं बुद्धी ।
सवणोग्गह-सद्धा संजमो य लोयंमि दुलहाई ॥८१॥
