________________
ભવભાવના સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
પેટમાં ઊંટનું અણીદાર હાડપિંજર, પીઠ પર ભાર અને ગળામાં કોઠીવાળા ઊંટ નિસાસા નાખે છે, તીણી ચીસો નાખે છે, છતાં ભાર વહન કરાવાય છે.
૩૧
२०३ गलयं छेत्तूण कत्तियाइ, उल्लंबिऊण पाणेहिं ।
घेत्तुं तुह चम्ममंसं, अणंतसो विक्कियं तत्थ ॥३९॥
ત્યાં (પશુના ભવમાં) છરીથી ગળું કાપીને, પગેથી ઊંધા લટકાવીને તારી ચામડી-માંસ લઈને અનંત વાર વેચાયું છે. २२० पज्जलियजलणजालासु, उवरि उल्लंबिऊण जीवंतो । भुत्तो सि भुंजिडं सूयरत्तणे, किह न तं सरसि ? ॥४०॥ ભૂંડના ભવમાં સળગતી અગ્નિની જ્વાળા પર લટકાવીને જીવતા રાંધીને ખવાયો છે, તે શું યાદ નથી આવતું ? २२४ विंझरमियाइं सरिडं,
झिज्जतो निविडसंकलाबद्धो । विद्धो सिरंमि सियअंकुसेण, वसिओ सि गयजम्मे ॥ ४१ ॥
હાથીના ભવમાં સાંકળથી ગાઢ રીતે બંધાયેલો અને માથામાં અણીદાર અંકુશથી વીંધાયેલો તું વિંધ્ય પર્વતમાં કરેલી રમતોને યાદ કરીને દુ:ખી થયો છે.
