________________
ઉપદેશમાળા સૂક્ત - રત્ન - મંજૂષા
१९९ हिमवंतमलयमंदर-दीवोदहिधरणिसरिसरासीओ ।
अहिअयरो आहारो, छुहिएणाहारिओ होज्जा ॥७२॥
આ જીવે ભૂખના કારણે હિમવંત, મલય, મેરુપર્વત, દ્વીપ, સમુદ્ર અને પૃથ્વીના રાશિ કરતાં પણ અધિક આહાર ખાધો છે. २०० ज णेण जलं पीयं, घम्मायवजगडिएण तं पि इहं ।
सव्वेसु वि अगडतलाय-नईसमुद्देसु नवि हुज्जा ॥७३॥
ગરમી-તાપથી ત્રસ્ત થયેલા જીવે જેટલું પાણી પીધું, તે બધા કૂવા-તળાવ-નદી-સમુદ્રમાં પણ સમાય નહીં. २०२ पत्ता य कामभोगा, कालमणंतं इहं सउवभोगा ।
अपुव्वं पिव मन्नइ, तहवि य जीवो मणे सुक्खं ॥७४॥
અનંતકાળ સુધી કામ ભોગો મેળવ્યા અને ભોગવ્યા છે, તોય જીવ મળેલા સુખને અપૂર્વ-નવું જ માને છે ! २१३ विसयविसं हालाहलं, विसयविसं उक्कडं पियंताणं।
विसयविसाइन्नं पिव, विसयविसविसूइया होइ ॥७५॥
વિષયો હળાહળ ઝેર છે. ઉત્કૃષ્ટ વિષયો ભોગવનારને उत्कृष्ट (eye) २ पाईं डोय तेम म (हुतिन। हुमो) थाय छे. २९० आसन्नकालभवसिद्धियस्स, जीवस्स लक्खणं इणमो।
विसयसुहेसु न रज्जइ, सव्वत्थामेसु उज्जमइ ॥७६॥
