Page Text
________________ ઉપનામઃ પોતાના નામ ઉપરાંત બીજું નામ. જે કાર્ય બને છે તે ઉપાદેય, તેમાં જે કારણ બને તે ઉપાદાન, બન્ને ઉપપાતજન્મઃદેવ-નારીનો જન્મ, પોતપોતાના નિયત સ્થાનમાં | વચ્ચેનો સંબંધ. જન્મ, ઉપાદાનકારણઃ જે કારણ પોતે કાર્યરૂપે બને છે, જેમકે ઘડામાં ઉપભોગ-પરિભોગઃ એકવાર ભોગવાય તેવી ચીજતે ઉપભોગ | માટી, પટમાં તનું. અને વારંવાર ભોગવાય તેવી ચીજ તે પરિભોગ અને ભોગ- | ઉપાદેયઃ આદરવા લાયક, પ્રાપ્ત કરવા લાયક, હિતકારી. ઉપભોગ શબ્દ જયારે વપરાય ત્યારે એકવાર ભોગવાય તે ભોગ | ઉપાધિયુક્ત: મુશ્કેલીઓથી ભરપૂર, સંકટોથી વ્યાપ્ત, અથવા અને વારંવાર વપરાય તે ઉપભોગ કહેવાય છે. ડિગ્રીવાળું, પદવીવાળું. ઉપમાનઃ સદેશતા બતાવવી, ઉપમા આપવી, સરખામણી | ઉપાધ્યાયઃભણાવનાર, સમજાવનાર, શિક્ષક, અથવા મહાન કરવી. ન્યાયશાસ્ત્રમાં પ્રસિદ્ધ એક પ્રમાણ. સાધુ. ઉપમિતિભવપ્રપંચઃ તે નામનો મહાગ્રંથ, સંસારના પ્રપંચને | ઉપાર્જન કરનાર મેળવનાર, પ્રાપ્ત કરનાર,વસ્તુ સિદ્ધ કરનાર. નાટકની ઉપમા. ઉપાશ્રય: ધર્મક્રિયા અને વ્યાખ્યાન આદિ કરવા માટેનું સ્થાન. ઉપમેય : ઉપમા આપવા લાયક વસ્તુ, જેના માટે ઉપમા ! ઉપાસના: આરાધના, ધર્મકાર્યમાં એકાગ્રતા, લીનતા. અપાય તે. ઉભય: બન્ને, બન્ને વસ્તુ, બે સ્વરૂપ, વસ્તુના બે પ્રકાર, ઉપયોગ : જ્ઞાનમાં ચિત્ત પરોવવું, ધ્યાન આપવું, જ્ઞાનાદિ ઉભયક્રિયા : બન્ને ટાઈમ સવાર સાંજે કરાતી ધર્મક્રિયા. પ્રાપ્તિકાલે મનને તેમાં જ લીન કરવું, કાર્યમાં એકાગ્રતા. | પ્રતિક્રમણ-દર્શન-વંદન-પૂજન-સ્વાધ્યાયાદિ. ઉપયોગશૂન્ય: જે કાર્ય કરીએ તે કાર્યમાં મન ન હોય તે. | ઉભયટંકઃ સવાર-સાંજ, બન્ને ટાઈમ, પ્રભાત અને સાયંકાળ. ઉપરિભાગવર્તી : ઉપરના ભાગમાં રહેનાર, ઉપરના માળે | ઉભયાત્મક સ્વરૂપ બન્ને ધર્મોથી ભરેલું સ્વરૂપ, નિત્યાનિત્ય, વસનાર. ભિન્નભિન્ન. સામાન્ય-વિશેષ એમ ઉભયમય જે સ્વરૂપ તે. ઉપવાસ : આહારની મમતાના ત્યાગપૂર્વક દિવસરાત | ઉર:પરિસર્પ પેટે ચાલનારા જીવો, સર્પ, અજગર વગેરે. આહારત્યાગ કરવો. ઉરસ્થઃ છાતી ઉપર રહેલું, સ્તન આદિ ભાગ, ઉપશમ: કપાયોને દબાવવા, કષાયોને શાત્ત કરવા. ઊર્ણયોગ પ્રતિક્રમણ-ચૈત્યવંદનાદિ ક્રિયાનાં મૂળ સૂત્રો અતિશય ઉપશમશ્રેણી : કષાય-નોકષાયોને દબાવતાં દબાવતાં ઉપરના સ્પષ્ટ બોલવાં, બોલતી વખતે તેમાં ઉપયોગ રાખવો. ૮-૯-૧૦-૧૧માં ગુણઠાણે ચડવું. ઊર્ધ્વતા સામાન્ય કાળક્રમે થતા ભિન્નભિન્ન પર્યાયોમાં દ્રવ્યની ઉપશાન્તમોહગુણસ્થાનકઃ સર્વથા મોહ જેનો ઉપશમી ગયો છે | એકતાની જે બુદ્ધિ. તેવો આત્મા. ઊર્ધ્વલોક: ઉપરનો લોક, સમભૂલતાથી 900 યોજન પછીનો ઉપષ્ટન્મ: આલંબન, ટેકો, આધાર, સાધનવિશેષ. વૈમાનિક-રૈવેયક આદિ દેવોવાળો લોક. ઉપસ્થિતઃ હાજર, વિદ્યમાન, જયાં કામ થતું હોય ત્યાં વિદ્યમાન. ! ઊલટીદેશનાઃ ઊંધી દેશના, જે સત્ય હોય તેનાથી વિરુદ્ધ કહેવું. ઉપાંગ: અંગના આધારે રચાયેલાં શાસ્ત્રો, ઉવવાઈ, રાયપાસેણી | ઉલુક: ઘુવડ, પક્ષીવિશેષ, જે સૂર્યના પ્રકાશમાં ન જોઈ શકે છે. ઉલેચવું: દૂર કરવું, વાસણથી પાણી આદિ દૂર કરવું. અવયવો, જેમકે હાથની આંગળીઓ. ઉવવુહ: ગુણીના ગુણોની પ્રશંસા કરવી, પ્રેરણા કરવી. ઉપાદાન-ઉપાદેયઃ કારણ-કાર્ય, માટી અને ઘડો, તન્તુ અને પટ, ઊહાપોહ ચિંતન-મનન, તર્ક-વિતર્ક, સૂક્ષ્મ જાણવાનો પ્રયત્ન. ત્રવેદઃ બ્રિાહમણોના ચાર વેદોમાંનો એક વેદ. છૂઢિ : પરંપરાગત પ્રણાલિકા, પાછળથી ચાલી આવતી ઋજુતા: સરળતા, માયારહિતતા, નિષ્કપટતા. રીતભાત. ઋજુવાલિકા નદી: બિહારમાં આવેલી એક નદી, કે જે નદીના | ઋણ : દેવું, માથા ઉપર થયેલું કરજ, લોકોનું જમા લીધું - કાંઠે પ્રભુશ્રી મહાવીર સ્વામીને કેવલજ્ઞાન થયું હતું તે. ! હોય તે. 13
| SR No. | 033106 |
| Book Title | Abhidhan Rajendra Kosh Part 01 Shabdarth Vivechan - Shabdona Shikhar |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Rajendrasuri, Vaibhavratnavijay |
| Publisher | Raj Rajendra Prakashan Trust |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 700 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & Dictionary |
| File Size |