________________ શાસ્ત્રીય કથાનક : : [ 85 ] ઉન્ઝિતા એટલે બીલકુલ મેદરકાર, ભગવતી એટલે પૂરી સ્વાથ, પેટને જ વિચાર કરનાર, રક્ષિકા એટલે રખેવાળ અને રોહિણી એટલે જે કંઈ હોય તેમાં સારો વધારે કરનાર. જે કુટુંબમાં રક્ષિકા અને રોહિણી હોય તે સુખી હેય એ નિઃશંક વાત છે. તે જ પ્રમાણે જે કુટુંબમાં વસ્તુમાત્રને વેડફી નાખનારી ઉઝિતા અને ખાવા-પીવામાં, પહેરવાઓઢવામાં જ મેજ માનનારી ભગવતી હોય તે કુટુંબ, પૂર્વના ભાગ્યથી સારી સ્થિતિમાં હોય તે પણ તે સ્થિતિ વધુ વખત નીભાવી શકે નહીં. પણ આ ઉપરથી ઉજિઝતા કે ભગવતીની કઈ જરૂર જ નથી એમ માનવાનું નથી. ચાર પુત્રવધૂઓ, વસ્તુતઃ એક જ શરીરમાં સ્વભાવરૂપે રહી શકે છે. કુટુંબમાં એવી પણ વસ્તુઓ હેય કે જે સંભાળપૂર્વક નાખી દેવામાં ન આવે તે પગલે પગલે અડચણરૂપ થાય. એ વખતે ઉજિઝતાના સ્વભાવની જરૂર પડે છે. વિવેકપૂર્વક નાખી દેતાં આવડે તે ઉઝિતાની પ્રકૃતિ ઉપયોગી થઈ પડે. ઘરને પં–કચર આપણે ફેંકી દઈએ છીએ, કઈ જ એવી નકામી વસ્તુ સંઘરી રાખતું નથી. ગૃહિણના સ્વભાવમાં ઉઝિતાને અંશ ન હેય તે ઘર કેટલું ગંદુ રહે? ભગવતીની પણ કંઈ ઓછી જરૂર નથી. જે સારું ખાઈ શકે છે, સારી રીતે પહેરી–ઓઢી શકે છે તે બીજાને સારી રીતે ખવરાવી પણ શકે, પહેરાવી–ઓઢાડી પણ શકે. માત્ર ગમે તેમ કરીને ખાવું-પ્રમાદવશ બની પડી રહેવું એ હેતુ ન હોવો જોઈએ. કુટુંબમાં સારી ભેગવતી હોય અને
