________________ કરી - તમે આ શું બોલો છો - તેની તમને ખબર છે ? શું તમને આ ગટરમાં ગુલાબની સુવાસ આવે છે ? મંત્રીશ્વર ! મારે તમારા ભરોસે આખું રાજ ચલાવવાનું છે. થોડી અક્કલ ઠેકાણે રાખો.” મંત્રીએ વાદ-વિવાદમાં પડવાના બદલે એટલું જ કીધું - રાજન્ ! આ વાત પછી કો'ક દિવસ આપને સમજાવીશ !" આ ઘટનાને થોડો ઘણો સમય પસાર થઈ ગયો. રાજા અને હજૂરિયાઓ તો આ વાત ભૂલી ગયા હતા. પણ સુબુદ્ધિ મંત્રીએ પોતાનું વચન પાળવાનું હતું. ગટરમાં ગુલાબની સુગંધ છે - તે સાબિત કરવાનું હતું. એણે 6 મહિના પછી રાજા અને તેના હજૂરિયાઓ - બધાને એક સાથે જમવા માટે આમંત્રણ આપ્યું. રાજાએ આમંત્રણનો સ્વીકાર કર્યો. નિર્ધારિત દિવસે સહ મંત્રીના ઘરે પહોંચ્યા. મંત્રીએ પૂરી તૈયારી કરી રાખી હતી. બધાં દિવાનખંડમાં જમી-કારવીને બેઠા ! મંત્રીએ ખૂબ જ સુંદર રસોઈ બનાવડાવી હતી. છેલ્લે છેલ્લે દિવાનખંડમાં મંત્રીએ એક પીણું મંગાવ્યું. એને પીતા તો બધાં એના બે મોઢે વખાણ કરવા લાગ્યા. આમ તો સાદું પાણી જ દેખાતું હતું. પણ, મધથી ય મીઠું. એની અંદર રહેલી ગુલાબની સુવાસ મનને તરબતર કરી દેતી હતી. રાજા અને સહુ આવું પાણી વાપરી આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. જ્યારે મંત્રી તો શાંત ચિત્તે સ્વસ્થતાથી એ પાણી વાપરી રહ્યો હતો. એના મોઢા ઉપરની ઉદાસીનતા જોઈ રાજાને નવાઈ લાગી. એક હજૂરિયાને જૂનો પ્રસંગ યાદ આવી ગયો. એણે કટાક્ષમાં કહ્યું - “રાજન્ ! કદાચ મંત્રીશ્વરને આમાં ગટરની દુર્ગધ આવતી હશે !' મંત્રીશ્વરે તક ઝડપી જવાબ વાળ્યો - “હા ! રાજન્ ! મને તો આમાં ગટરની દુર્ગધ આવે છે. રાજાને થયું કે કદાચ મંત્રીશ્વરની બુદ્ધિ બહેર મારી ગઈ લાગે છે. ત્યાં જ મંત્રીશ્વરે ખુલાસો કર્યો કે “રાજ ! આપ સર્વે જે પાણી વાપરી રહ્યા છો તે પેલી ગટરનું જ છે. જ્યારે આપણે ત્યાં ફરવા ગયા હતા ત્યારે થયેલી વાત મુજબ મેં એ ગટરનું પાણી અહીં મંગાવ્યું. 354
