________________ દ્વાર ૯૦મું - ઉપશમશ્રેણિ 303 (iv) દર્શન 3 ની ઉપશમના પછી પ્રમત્તસંયત-અપ્રમત્તસંયત ગુણસ્થાનકે સેંકડોવાર પરાવર્તન કરીને પછી તે ચારિત્રમોહનીયને ઉપશમાવવાનું શરૂ કરે છે. તે આ પ્રમાણે - (1) ત્રણ કરણ કરે છે. અપ્રમત્તસંયત ગુણસ્થાનકે યથાપ્રવૃત્તકરણ કરે છે. અપૂર્વકરણ ગુણસ્થાનકે અપૂર્વકરણ કરે છે. અનિવૃત્તિનાદર સંપરાય ગુણસ્થાનકે અનિવૃત્તિકરણ કરે છે. (2) અનિવૃત્તિકરણના સંખ્યાતા ભાગો ગયે છતે દર્શન 7 સિવાયની મોહનીયની 21 પ્રકૃતિઓનું અંતરકરણ કરે છે. (3) જે વેદ અને સંજવલન કષાયનો ઉદય હોય તેની પ્રથમસ્થિતિ પોતાના ઉદયકાળ જેટલી રાખે છે, શેષ 19 પ્રકૃતિઓની પ્રથમ સ્થિતિ 1 આવલિકા પ્રમાણ રાખે છે. (4) અંતરકરણ કર્યા પછી નપુંસકવેદને પ્રતિસમય અસંખ્યગુણાકારે ઉપશમાવે છે. હિંચરમસમય સુધી પ્રતિસમય ઉપશમતા દલિક કરતા અસંખ્યગુણ દલિક પરપ્રકૃતિમાં સંક્રમાવે છે. ચરમસમયે સંક્રમતા દલિક કરતા ઉપશમતું દલિક અસંખ્યગુણ છે. અંતર્મુહૂર્તમાં નપુંસકવેદ ઉપશાંત થાય છે. (5) ત્યારપછી એ જ રીતે અંતર્મુહૂર્તમાં સ્ત્રીવેદને ઉપશમાવે છે. (6) ત્યારપછી એ જ રીતે અંતર્મુહૂર્તમાં હાસ્ય 6 ને ઉપશમાવે છે. તે ઉપશાંત થાય ત્યારે જ પુરુષવેદના બંધ-ઉદય-ઉદીરણાનો વિચ્છેદ થાય. (7) ત્યારપછી સમયપૂન 2 આવલિકામાં પુરુષવેદને ઉપશમાવે છે. (8) ત્યારપછી અંતર્મુહૂર્તમાં અપ્રત્યાખ્યાનાવરણીય ક્રોધ-પ્રત્યાખ્યાના વરણીય ક્રોધને એકસાથે ઉપશમાવે છે. તે ઉપશાંત થાય ત્યારે સંજવલન ક્રોધના બંધ-ઉદય-ઉદીરણાનો વિચ્છેદ થાય. (9) ત્યાર પછી બીજી સ્થિતિમાંથી સંજવલન માનના દલિકોને ખેંચીને
