________________ આવે. જગતને ભૂલી જાય. અનુભવને વ્યક્ત કરવા માટે વાચા નથી. પોતાને જ અનુભવાય આત્મા અગોચર છે. યથાપ્રવૃત્તિકરણ પછી અપૂર્વકરણ - ગ્રંથિભેદ પછી અનિવૃત્તિકરણ થાય. પરિણામથી નિવૃત્ત ન થવું = પાછા ન ફરવું. પરિણામની ધારા વધતી જાય. અટકે નહિ. વિશુદ્ધ કોટિના અધ્યવસાય વધતા જાય. આખા કાળચક્રમાં અપૂર્વકરણ બે વાર આવે. (1) ગ્રંથિભેદે ત્યારે અને (2) ક્ષેપક શ્રેણિ માંડે ત્યારે. સમક્તિનો પરિણામ વીતરાગતા ન પ્રગટે ત્યાં સુધી આવે. અધ્યાવસાયના સ્થાનો 14 રાજલોકપ્રમાણ અસંખ્ય હોય.જુદી જુદી તીવ્રતા - મંદતાવાળા હોય. દરેક જીવોની કર્મસ્થિતિ જુદી–જુદી બંધાય. નિગોદના જીવો સાથે જન્મ–મરે પણ એક સરખા અધ્યવસાયવાળા નહોય. 'પૃથ્વીકાય' આદિ સૂક્ષ્મ નિગોદના જીવનું - અને બાદર નિગોદના જીવ મનુષ્યાદિનું એમ ભિન્ન-ભિન્ન આયુષ્ય કર્મ બાંધે. ગાથા - 7: મિથ્યાત્વશૈલપસચ્છિજ્ઞાનદલ્મોલિ શોભિતઃ | નિર્ભયઃ શકવદ્યોગી, નન્દત્યાનન્દનન્દને છા ગાથાર્થ : મિથ્યાત્વરૂપ પર્વતની પાંખને છેદનાર, જ્ઞાનરૂપ વજ વડે શોભાયમાન,નિર્ભયયોગી નંદનવનમાં ઈન્દ્રની જેમ ક્રિીડા કરે છે. અર્થાત્ આવા યોગી સ્વાભાવિક સુખને અનુભવે છે. આ રીતે ગ્રંથિભેદ દ્વારા જેઓને આત્મજ્ઞાન થયું છે તેઓ કેવા છે? જેઓની રાગદ્વેષરૂપ બે પાંખો છેદાઈ ગઈ છે. ઈદ્રને જેમ વજ હોવાથી નિર્ભય છે તેમ ગ્રંથિભેદ જેનો થયો છે એવા મુનિ જ્ઞાનરૂપી વજથી શોભી રહ્યાં છે. ઈદ્ર જેમ ઈચ્છા પડે ત્યારે ઇદ્રાણીને લઈને નંદનવનમાં આનંદ માણવા માટે ચાલી જાય છે તેમ મુનિ પણ આત્મારૂપી નંદનવનમાં આનંદથી વિહરે જ્ઞાનસાર-૨ || 94
