________________ વાહ આડત્રીસમી [355 આ પ્રેરિત: જાન્યપા૫ના કામથી. સુખ દુખ થાય છે નહી કે ઇશ્વરના નથી પિતાને દુઃખ થવાનું તે દૂર કરવામાં અન્ન અનીશ–અસમર્થ ઈશ્વરની પ્રેરણાથી થાય પતંગને ખેંચે તેમ છતાય. બચ્ચાંગે દેરાદ્વારા પતંગને ચિ. તેમ ઈશ્વર જીવને દેવલોક કે નરકમાં એકહી દે! કેવી વાત? પિતાનાં કર્તાની જવાબદારી કયાં છે? તેને બચાવમાં કહે છે કે દુનિયામાં ગુનો કરનાર પિતાની મેળે જેલમાં જતું નથી. ગુને કરનારને ચાર્જ કરનાર ન્યાયાધીશ કોઈએ શીરપાવ આપનાર પણ જોઈએ. સારું કામ કરનારને શરપાવ આપનાર શેઠ રાજા જોઈએ, માટે દુખની સજા, સારાં કામના શીરપાવ આપનાર્ની જરૂર તેઓએ કહ્યુતિ વગાડી છે, જેમાં ભેળા લેકે ફસાઈ જવા છે “આપણે અપ કર્યું તે તે ભગવનાર તે જોઈએને ?" એમ કહ્યું તે કુયુક્તિમાં મનું મારે છે, પરંતુ માલુમ નથી કે મહાનુભાવ તમે સાકર ખાધી તે સાકરની મીઠાશ એની એળે થઈ કે બીજું કઈ કેવા આગેત્રિફ હરડે આધીને જંગહા ફરવાનું થયું, મરચાં ખાધાં ને બળતરા થઈ તે મરચા તમે ખાધાં ને બળતરા બીજાઓ કરે? માટે સ્વભાવ વિચા. સાકર વણાય છે કેમીઠાશ લાગે. આ પદાર્થોના સ્વભાવ છે તે ચૂથપાપના સ્વભાવ હાથ તેમાં નવાઈ શી? શરદી, એ પણ સ્વભાવ છે. ન્યુમેની શકે તે પરમેશ્વરે ચે એ અતિભાં જાય તે જગતમાં પાપ જે ચીજ નથી. જ@દ સેંકાને ફરી દે છે, તે તે બદહા જલાકને કેસ ફાંસી ની તા . અહેવું પડશે કે–તેને તે રિટના હુકમથી ફાંસી દેવી પડે છે. મનુષ્યવધ તે કરે જ
